Μικρη μου Γαλατεια,
Ειλικρινα σκεφτηκες ποτε για πανω απο πεντε δευτερολεπτα, οτι η ανοησια που εκστομισα καμποσες εβδομαδες πριν, οτι δηλαδη θα εφευγα και θα σε αφηνα ειχε οριστικο χαρακτηρα; Ακομη κι εγω ο ιδιος δεν πιστευα ειλικρινα και απολυτα κατι τετοιο, κι αυτο το μαρτυρουσε το ερωτηματικο στην επικεφαλιδα της τελευταιας μου (μεχρι τωρα) επιστολης προς εσε!
Και ποια καλυτερη μερα να σου γραψω απο την ημερα που ειθιστε να γιορταζουνε οι ερωτευμενοι των (υποτιθεμενο) αγιο του Ερωτα; Ετσι λοιπον καθισα στο σκονισμενο κι ως εκ τουτης της αχρησιας οχι πλεον παλλευκο λαπ τοπ μου, με ενα ποτηρι διπλο κονιακ με παγο, κι αφεθηκα για αλλη μια φορα στην αυτοματη γραφη, με απωτερο σκοπο να καταδυθω στα αδυτα της ψυχης μου.
Ισως να με παρακινησε κατα ενα περιεργο τροπο η (ακομη πιο περιεργη) επιλογη μου να δω λιγο νωριτερα το "Seven pounds" με τον Will Smith. Παρεπιπτοντως, ποιος θα μου το ελεγε οτι αυτος ο νεαρος ηθοποιος πισω στο μακρινο 1990 που παρακολουθουσα ως πριγκηπα του Μπελ Εαρ, θα με ταρακουνουσε ολοενα και πιο συχνα με τις υποκριτικες του ικανοτητες.
Εκει λοιπον ακουσα και μια ολοφρεσκη διασκευη του Feeling Good που ειμαι σιγουρος οτι εσυ γνωριζεις απο την (επισης) διασκευη του σαφεστατα δημοφιλεστερου Michael Buble.πανω στην αρχικη κι αξεπεραστη Νina Simone... και παροτι θα πρεπε να νιωσω μελαγχολικος μεσα απο αυτη την ταινια, αντιθετως ενιωσα ακριβως οπως οι στιχοι του τραγουδιου περιγραφουν!
Κι ολα αυτα γιατι εχω εσενα στην καρδια μου... μια καρδια που ουσιαστικα χτυπα οχι μονο για σενα αλλα κυριως απο εσενα, αφου εσυ της εδωσες τη ζωογονο πνοη, να ξεκινησει να πρωτοχτυπα σε tempo Prestissimo!
Η μερα τουτη βεβαια σιμωνει στο τελος της, κι οπως φαινεται σαφεστατα, κανεις εκ των δυο μας δε θα παραμερισει την ηλιθια υπεροψια του και να καλεσει τον αλλο στο τηλεφωνο... ας ειναι ομως! Εγω τουλαχιστον αποφασισα να σου γραψω αυτη την επιστολη να την βαλω σε ενα φακελο και να τον αφησω κατω απο το προσκεφαλο μου. Αν μεχρι την αυγη δεν με επισκεφτεις στις ονειρικες μου περιπλανησεις, τοτε απλα θα τον καταστησω κι αυτον δεσμωτη της πορφυρης βελουδινης κορδελας, που σφιχταγκαλιαζει ολες τις επιστολες που επελεξα να μην ξεχυθουν να σε βρουν. Θα παραμενει στο τριτο συρταρι του σεκρετερ μου, που ειναι και το μοναδικο που κλειδωνει για να μην την αφησει ποτε να δραπετευσει, παρα μονο αν καποτε εγω αποφανθω οτι χρηζει αποφυλακισεως.
Λογια σκληρα φτερουγιζουν απο το στομα μου, και θα θελα να σε επειθα πως μιλα η αιθυλικη αλκοολη που ρεει αφθονη στις φλεβες μου, μα δε θα ημουν πειστικος, κι αυτο γιατι δεν με πολυνοιαζει! Μου αρκει να ειμαι ειλικρινης μαζι σου!
Ο Πυγμαλιωνας σου.
Και ποια καλυτερη μερα να σου γραψω απο την ημερα που ειθιστε να γιορταζουνε οι ερωτευμενοι των (υποτιθεμενο) αγιο του Ερωτα; Ετσι λοιπον καθισα στο σκονισμενο κι ως εκ τουτης της αχρησιας οχι πλεον παλλευκο λαπ τοπ μου, με ενα ποτηρι διπλο κονιακ με παγο, κι αφεθηκα για αλλη μια φορα στην αυτοματη γραφη, με απωτερο σκοπο να καταδυθω στα αδυτα της ψυχης μου.
Ισως να με παρακινησε κατα ενα περιεργο τροπο η (ακομη πιο περιεργη) επιλογη μου να δω λιγο νωριτερα το "Seven pounds" με τον Will Smith. Παρεπιπτοντως, ποιος θα μου το ελεγε οτι αυτος ο νεαρος ηθοποιος πισω στο μακρινο 1990 που παρακολουθουσα ως πριγκηπα του Μπελ Εαρ, θα με ταρακουνουσε ολοενα και πιο συχνα με τις υποκριτικες του ικανοτητες.
Εκει λοιπον ακουσα και μια ολοφρεσκη διασκευη του Feeling Good που ειμαι σιγουρος οτι εσυ γνωριζεις απο την (επισης) διασκευη του σαφεστατα δημοφιλεστερου Michael Buble.πανω στην αρχικη κι αξεπεραστη Νina Simone... και παροτι θα πρεπε να νιωσω μελαγχολικος μεσα απο αυτη την ταινια, αντιθετως ενιωσα ακριβως οπως οι στιχοι του τραγουδιου περιγραφουν!
Κι ολα αυτα γιατι εχω εσενα στην καρδια μου... μια καρδια που ουσιαστικα χτυπα οχι μονο για σενα αλλα κυριως απο εσενα, αφου εσυ της εδωσες τη ζωογονο πνοη, να ξεκινησει να πρωτοχτυπα σε tempo Prestissimo!
Η μερα τουτη βεβαια σιμωνει στο τελος της, κι οπως φαινεται σαφεστατα, κανεις εκ των δυο μας δε θα παραμερισει την ηλιθια υπεροψια του και να καλεσει τον αλλο στο τηλεφωνο... ας ειναι ομως! Εγω τουλαχιστον αποφασισα να σου γραψω αυτη την επιστολη να την βαλω σε ενα φακελο και να τον αφησω κατω απο το προσκεφαλο μου. Αν μεχρι την αυγη δεν με επισκεφτεις στις ονειρικες μου περιπλανησεις, τοτε απλα θα τον καταστησω κι αυτον δεσμωτη της πορφυρης βελουδινης κορδελας, που σφιχταγκαλιαζει ολες τις επιστολες που επελεξα να μην ξεχυθουν να σε βρουν. Θα παραμενει στο τριτο συρταρι του σεκρετερ μου, που ειναι και το μοναδικο που κλειδωνει για να μην την αφησει ποτε να δραπετευσει, παρα μονο αν καποτε εγω αποφανθω οτι χρηζει αποφυλακισεως.
Λογια σκληρα φτερουγιζουν απο το στομα μου, και θα θελα να σε επειθα πως μιλα η αιθυλικη αλκοολη που ρεει αφθονη στις φλεβες μου, μα δε θα ημουν πειστικος, κι αυτο γιατι δεν με πολυνοιαζει! Μου αρκει να ειμαι ειλικρινης μαζι σου!
Ο Πυγμαλιωνας σου.
MUSEBirds flying high you know how I feel
Sun in the sky you know how I feel
Reeds driftin' on by you know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me
And I'm feeling good
Fish in the sea you know how I feel
River running free you know how I feel
Blossom in the tree you know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me
And I'm feeling good
Dragonfly out in the sun you know what I mean, don't you know
Butterflies all havin' fun you know what I mean
Sleep in peace when the day is done
And this old world is a new world
And a bold world
For me!!!
Stars when you shine you know how I feel
Scent of the pine you know how I feel
Oh freedom is mine
And I know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me
And I'm feeling good
