30/6/07

Kάλλιά'χω εσέ με Θάνατον, παρ' άλλη με ζωή μου...

Μικρη μου Γαλατεια,


Το ξερεις οτι ποτε δεν απαρνηθηκα το ρολο μου ως "γλυπτης" αυτου που σημερα οι αλλοι αντικρυζουν κι αναγνωριζουν οταν σου μιλουν. Ομως μερικες φορες πρεπει να γινομαι λιγο πιο απαιτητικος απο εσενα, μιας και απο οτι βλεπω η καλοκαιρινη ραστωνη σε εχει κανει να παραμελεις και να αγνοεις πραγματα ουσιαστικα! Ετσι ευλογο φανταζει να μην καταλαβεις τι εννοουσα οταν τις προαλλες σου μιλουσα για το ελληνικο ισοδυναμο του "Ρωμαιος κι Ιουλιετα".

Μα ειναι δυνατον να αγνοεις το μεγαλειο του "Ερωτοκριτου" γλυκια μου; Οταν διαβαζα τον Ερωτοκριτο για πρωτη φορα ημουν στην εφηβεια (παψε να γελας χαιρεκακα μικρη μου) και παρα ταυτα ημουν σε θεση να εκτιμησω την διαχρονικοτητα και τη μεστοτητα του λογου του Βιντσεντζου Κορναρου!

Κι οταν αργοτερα ανακαλυψα τυχαια την μελωδικη προσεγγιση του απο την αθανατη φωνη του Νικου Ξυλουρη ε, τοτε καταλαβα πως στην προηγουμενη ζωη μου πρεπει να ημουν κρητικος! Αστειευομενος φυσικα, θελω να σου πω πως και μονο με το ακουσμα της λυρας ειμαι ικανος να δακρυσω! Θυμαμαι πως οταν μερικα χρονια πριν ζουσα στην Αθηνα, το ραδιοφωνο ηταν μονιμως συντονισμενο σε εναν μικρο (μαλλον "πειρατικο") σταθμο που επαιζε μονο κρητικα τραγουδια. Και λες και τα ακουγα απο τα γεννοφασκια μου, τα ενιωθα τοσο γνωριμα κι οικεια! Τωρα πια βεβαια, τα ακουω on - line μεσα απο sites των αντιστοιχων κρητικων ραδιοφωνικων σταθμων. (http://www.onradio.gr/)

Βεβαια ο "Ερωτοκριτος" δεν ειναι αυτο που γενικολογα αποκαλουμε κρητικη μουσικη, αποτελει ομως την αφετηρια της. Και σαν λογοτεχνικο εργο, θαρρω πως ουσιαστικα πως κανει τον Σαιξπηρ να ωχρια μπροστα στον Κορναρο και την ευλεκτη και ευρηματικη του γλωσσα.

Ακουσε λοιπον μικρη μου αυτο το αποσπασμα, κι αν σταθει αφορμη να σου ξυπνησει το ενδιαφερον για μια πιο διεισδυτικη ματια σε αυτο το κοσμημα της παγκοσμιας λογοτεχνιας, τοτε μπορω να σου στειλω ειτε το βιβλιο σε μια απο τις πρωτες εκδοσεις, ειτε σε αρχειο ηλεκτρονικης μορφης.

Ο Πυγμαλιωνας σου...

Υ.Γ. Αφιερωμενο στον 2Σx2 λογω εντοπιοτητας!







ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑΝΥΚΤΑ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΤΑΔΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΑΡΕΤΟΥΣΑΣ, ΛΕΓΟΝΤΑΣ:
Hκουσες, Αρετούσα μου, τα θλιβερά μαντάτα; ο Kύρης σου μ' εξόρισε σ' τση ξενιτιάς τη στράτα; Tέσσερεις μέρες μοναχά μου 'δωκε ν' ανιμένω, κι αποκείς να ξενιτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω. Kαι πώς θα σ' αποχωριστώ, και πώς θα σου μακρύνω, και πώς να ζήσω δίχως σου το ξορισμόν εκείνο;

(Eσίμωσε το τέλος μου, μάθεις το θες, Kερά μου,
στα ξένα πως μ' εθάψασι, κ' εκεί'ν' τα κόκκαλά μου.)

Kατέχω το κι ο Kύρης σου γρήγορα σε παντρεύγει, Pηγόπουλο, Aφεντόπουλο, σαν είσαι συ, γυρεύει. Kαι δέ μπορείς ν' αντισταθείς, τα θέλουν οι γονείς σου νικούν την-ε τη γνώμη σου, κι αλλάζει κι η όρεξή σου. Mιά χάρη, Aφέντρα, σου ζητώ, κ' εκείνη θέλω μόνο, και μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω. Tην ώρα που αρραβωνιαστείς, να βαραναστενάξεις, κι όντε σα νύφη στολιστείς, σαν παντρεμένη αλλάξεις, Ν' αναδακρυώσεις και να πεις· "Pωτόκριτε καημένε, τά σου'ταξα ελησμόνησα, τα'θελες πλιό δεν έναι."

(Kι όντε σ' Aγάπη αλλού γαμπρού θες δώσεις την εξά σου,
και νοικοκύρης να γενεί στα κάλλη τσ' ομορφιάς σου,

όντε με σπλάχνος σε φιλεί και σε περιλαμπάνει,
θυμήσου ενός οπού για σε εβάλθη ν' αποθάνει.

Θυμήσου πως μ' επλήγωσες, κ' έχω Θανάτου πόνον,
κι ουδέ ν' απλώσω μου'δωκες σκιάς το δακτύλιδι μόνον.)

Kαι κάθε μήνα μιά φορά μέσα στην κάμερά σου, λόγιασε τά'παθα για σε, να με πονεί η καρδιά σου. Kαι πιάσε και τη ζωγραφιά (σγουραφιάν), που'βρες στ' αρμάρι μέσα, και τα τραγούδια, που'λεγα, οπού πολυ σου αρέσα', και διάβαζέ τα, θώρειε τα, κι αναθυμού κ' εμένα, πως μ' εξορίσανε για σε πολλά μακριά εις τα ξένα. Kι όντε σου πουν κι απόθανα, λυπήσου με και κλάψε, και τα τραγούδια που'βγαλα, μες στη φωτιάν τα κάψε, όπου κι αν πάγω, κι αν βρεθώ, κι οτι καιρόν κι αν ζήσω, τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδέ ν' αναντρανίσω.

(για να μην έχεις αφορμήν εις-ε καιρόν κιανένα,
πλιό σου να τ' αναθυμηθείς, μα να'ν' λησμονημένα.

Παρακαλώ, θυμού καλά, ό,τι σου λέγω τώρα,
κι ο-γλήγορα μισεύγω σου, κ' εβγαίνω από τη Xώρα.

κ' εις όποιον τόπον κι α' σταθώ, τα μάτια όπου γυρίσου',
πράμα άλλο δεν μπορώ να δω παρά τη στόρησή σου.)
Kι ας τάξω ο κακορίζικος, πως δε σ' είδα ποτέ μου, ένα κερί-ν αφτούμενον εκράτουν, κ' ήσβησέ μου. Kάλλιά'χω εσέ με Θάνατον, παρ' άλλη με ζωή μου, για σένα εγεννήθηκε στον Kόσμον το κορμί μου.
(Oι ομορφιές σου έτοιας λογής το φως μου ετριγυρίσαν,
κ' έτοιας λογής οι Eρωτιές εκεί σ' εσγουραφίσαν,

Kι ας είσαι εις τούτο θαρρετή, πως όντεν αποθαίνω,
χαιρετισμό να μου' πεμπες την ώρα κείνη, γιαίνω.")

Capricorn

Μικρη μου Γαλατεια,

Θελοντας να σε μαθω καλυτερα, μου προτεινες να σε "ψαξω" στα αστερια! Ετσι κι εγω, μιας και τ'αστρα δεν τα βλεπω πια αφου τις νυχτες μου τις περνω μαζι σου, σκεφτηκα να παρω τη "σανιδα" μου και να περιπλανηθω σε διαδικτυακους αστερισμους και νεφελωματα!

Ετσι λοιπον εψαξα πολυ και να τι βρηκα:

Ο ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
22 Δεκεμβρίου - 20 Ιανουαρίου

Ο Αιγόκερως είναι το πιο σταθερό και σοβαρό ζώδιο του ζωδιακού κύκλου. Είναι ανεξάρτητοι χαρακτήρες και σταθεροί σαν βράχοι. Συνήθως έχουν αυτοπεποίθηση, ισχυρή θέληση και είναι ήρεμοι. Οι Αιγόκεροι εργάζονται σκληρά, είναι φειδωλοί στην έκφραση συναισθημάτων τους, πρακτικοί, έξυπνοι, υπεύθυνοι, συγκρατημένοι και προσεκτικοί. Δείχνουν μεγάλη επιμονή για να πετύχουν τους στόχους τους. Είναι αξιόπιστοι εργαζόμενοι. Συνήθως ολοκληρώνουν τα έργα που ξεκινούν τα πιο "πρωτοπόρα" ζώδια. Ασκούν ειλικρινή κριτική στον εαυτό τους κι εκτιμούν την πειθαρχία. Είναι μεθοδικοί, σκληροί, πεισματάρηδες, ισχυρογνώμονες. Τοποθετούν πάνω απ' τον εαυτό τους τις ανάγκες της εργασίας τους και της οικογένειάς τους. Προσπαθούν να πετύχουν τους στόχους τους ακόμη και μετά από αποτυχίες, όταν κάποιοι άλλοι θα εγκατέλειπαν.

Τρέφουν σεβασμό προς τις αυθεντίες και τους προϊστάμενούς τους. Δε συμβαίνει το ίδιο όταν οι ίδιοι βρίσκονται σε υψηλή θέση. Είναι πάντα πρόθυμοι να ακούσουν τις απόψεις των άλλων. Απαιτούν απ' τους υφιστάμενούς τους την ίδια πειθαρχία που έχουν αυτοί. Είναι πολύ απαιτητικοί αλλά και δίκαιοι. Ανάμεσα σε ίσους δεν είναι και οι καλύτεροι συνεργάτες, καθώς είναι συγκρατημένοι και συντηρητικοί, δίνοντας μεγαλύτερη σημασία στην παράδοση παρά στην πρωτοτυπία. Ακόμη, έχουν μια τάση προς τη μελαγχολία και την απαισιοδοξία και αρκετές φορές είναι δυστυχισμένοι. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν ξεχνούν εύκολα όταν αποτυγχάνουν προσωπικά.

Οι εναλλαγές στη διάθεσή τους τούς κάνει καπριτσιόζους. Αν και ήρεμοι και συγκρατημένοι, είναι πνευματώδεις κι έξυπνοι. Συχνά μπορούν να καταστρέψουν διάφορες καταστάσεις με μια απρόσεκτη αφέλειά τους. Ακόμη, δείχνουν αυξημένο ενδιαφέρον για τα απόκρυφα και τα μυστήρια θέματα. Είναι έξυπνοι, σκέφτονται σε βάθος και διερευνούν κάθε πλευρά ενός θέματος πριν καταλήξουν σε μια απόφαση. Έχουν καλή μνήμη και μια ακόρεστη επιθυμία για μάθηση. Είναι λογικοί κι έχουν τη δυνατότητα να συγκεντρωθούν πολύ σε κάποιο θέμα.

Στις προσωπικές τους σχέσεις συνήθως δεν είναι ιδιαίτερα ευτυχισμένοι. Με κάποια έννοια είναι εγωκεντρικοί και πολύ προσεκτικοί με τους ανθρώπους που δε γνωρίζουν. Δεν κάνουν εύκολα σχέσεις και δεν αφήνουν τους άλλους να τους προσεγγίσουν, με αποτέλεσμα να συναναστρέφονται με άτομα που δεν τους καταλαβαίνουν. Κάνουν πολύ λίγους καλούς φίλους, αλλά σ' αυτούς παραμένουν πιστοί. Αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες με τις σχέσεις τους, όταν, όμως, παντρευτούν-δεσμευτούν, είναι πιστοί με τάση προς τη ζήλια.

Επαγγελματικά ασχολούνται σε τομείς που έχουν να κάνουν με τα μαθηματικά και τα χρήματα. Ακόμη, έλκονται πολύ απ' τη μουσική. Μπορούν να γίνουν οικονομολόγοι, λογιστές, τραπεζικοί, εκτιμητές, μάνατζερ και μεσίτες. Διαπρέπουν σε επαγγέλματα που απαιτούν μακροχρόνιο σχεδιασμό. Οι ανεπτυγμένες λεκτικές τους ικανότητες τους οδηγούν συχνά σε πολιτικές καριέρες. Ακόμη, γίνονται καλοί δάσκαλοι, επιστήμονες, μηχανικοί, αγρότες και οικοδόμοι. Τέλος, μπορεί να απασχοληθούν στο χώρο της ψυχαγωγίας.


ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ

Η αξιοπιστία
Ο επαγγελματισμός
Τα ακλόνητα θεμέλια
Ο σκοπός

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ

Τα πρωτότυπα σχέδια
Η φαντασία
Επαγγελματικά μονοπάτια που δεν οδηγούν πουθενά
Η έλλειψη τιμιότητας


ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΑΙΓΟΚΕΡΟΙ

Nicolas Cage
Al Capone
Federico Fellini
Rudyard Kipling
Αριστοτέλης Ωνάσσης
Jim Carrey
Elvis Presley
Anthony Hopkins
Kevin Costner
Janis Joplin
Annie Lenox
Albert Schweitzer


ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ



Τα δύο ζώδια είναι αντίθετα στο ζωδιακό κύκλο, ωστόσο έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους. Αρχικά, υπάρχει έντονη ερωτική έλξη μεταξύ τους. Εάν ξεπεράσουν τις διαφορές των χαρακτήρων τους μπορούν να κάνουν έναν πολύ ταιριαστό συνδυασμό. Ο Αιγόκερως που ενδιαφέρεται πολύ για την καριέρα του, δεν έχει βέβαια πολύ χρόνο να δώσει στον Καρκίνο την προσοχή που χρειάζεται. Ο Καρκίνος είναι ντροπαλός, ευαίσθητος και συναισθηματικός ενώ ο Αιγόκερως είναι πιο απότομος, επιφυλακτικός, κυριαρχικός. Ο Καρκίνος συχνά εκλαμβάνει την επιφυλακτικότητα του Αιγόκερου ως προσωπική προσβολή.
Ο Αιγόκερως λατρεύει τη γεμάτη κατανόηση, συμπαθητική φύση του Καρκίνου. Στον Καρκίνο αρέσει η επιτυχία και η ασφάλεια που επιδιώκει ο Αιγόκερως. Γενικά, πρόκειται για μια πολλά υποσχόμενη σχέση με τα καλά και τα κακά της...



Τωρα θα μου πεις τι συμπερανα; Τιποτα! Κι αλλωστε στο εχω ηδη πει! Το καρμα μας εφερε μαζι ακομη κι αν θα πρεπει να σπασουμε ολα τα προγνωστικα μικρη μου! Κι ετσι κι εγω ειπα να σου βαλω να ακουσεις το ομωνυμο τραγουδι απο τους ανυπερβλητους Raining Pleasure!

Κι η αληθεια ειναι οτι ποτε δε ρωτησα τον Jeremy γιατι το ονομασαν ετσι! Ειναι αρχη μου ακλονητη να μην αποκωδικοποιω καθε τι που διαβαζω, ακουω, βλεπω, γευομαι η... ερωτευομαι!!! Αφηνω τη φαντασια μου να οργιαζει κατα βουληση και κατα περισταση! Γιαυτο κι εξ' αλλου εμμενω στην αποψη μου μου να μη σου εξηγω τα ποιηματακια που σκαρωνω για σενα σε χαρτοπετσετες του esresso, να μη σου αποκαλυπτω τα υλικα των συνταγων που σου ετοιμαζω μα και δε ρωτω να μαθω τα μυστικα του ερωτα σου!

Παψε λοιπον να ανησυχεις για το "βαθυτερο νοημα" των post μου ομορφια μου! Δεν εχει σημασια... Δεξου τα ως εχουν!


Ο Πυγμαλιωνας σου...


Υ.Γ. And don't (please don't) forget to love me, love me, love me...









Capricorn







Now for once in your life
Won't you say how you feel
Yes for once in your life
Please don't filter everything
Come on tell me your story
Or just tell me you're sorry
Say you love me
Say you hate me
I don't know where I'm going
But believe me I know why
And I don't know what love is
But I know how to prove it
Truly this silence kills
How can you hold your tongue
Some things need to be said
I can't take it anymore
Don't tell me what you'd like
To want to say
Just tell me what you want
What you really want
What you deeply want
What you really want
What you deeply want
I've shown you myself
And I'd do it again
If I knew who you were
If you'd just let me see
Let me see

24/6/07

Το μπλουζ του Αη-Ονούφρη



Μικρη μου Γαλατεια,

Σημερα αποφασισα να σου γραψω για ενα πανεμορφο τραγουδι του Παυλου! Ενα κοσμημα που ακομη κι αν δεν προλαβε να τυχει της απολυτης στιλβωσης απο τον αδαμαντορυχο Σιδηροπουλο, συνεχιζει ακομη να φανταζει υπερλαμπρο και να λογιζεται απο τους ειδημονες ως πολυτιμο και μοναδικο!

Το μπλουζ του Αη - Ονουφρη λοιπον, με εχει κανει να δακρυσω πολλες φορες, σκεπτομενος εσενα και τις δυσκολες στιγμες που με χεις κανει να περασω! Κι ομως ποτε δε σε κατηγορησα γι'αυτο!

Anyway... Αυτο που εχει σημασια ειναι να τονισω τη σημασια αυτων των τραγουδιων ως το απολυτο επιχειρημα υπερ της αποψης οτι το μπλουζ και το αυθεντικο ρεμπετικο ειναι κατα (οχι και τοοοσο μεγαλο) βαθος το ενα και το αυτο!

Αλλωστε εξ ου και η συνεργασια του Στελιου Βαμβακαρη (γιου του Μαρκου) με το ζωντανο θρυλο των blues, Louisiana Red, τον οποιο ειχα την τυχη να δω και να ακουσω live δυο συνεχομενες χρονιες στο ανυπερβλητο bar bar

Πριν απο πολλα χρονια λοιπον συναντηθηκαν και χωρις προβες καθησαν σε ενα στουντιο και ο μεν Luisiana Red συνεισεφερε φωνη και κιθαρα, ο δε Βαμακαρης ταξιμια (αγγλιστι jamming) με το μπουζουκι του! Ο δισκος που προεκυψε απο αυτη τη συνεργασια λεγεται "Το blues συναντα το ρεμεπτικο", ειναι πλεον σπανιος, και τον εχω σε αριστη κατασταση και υπογεγραμμενο απο το Luisiana και περιμενω να το συμπληρωσω με την υπογραφη και του δευτερου συντελεστη!

Καλη ακροαση μικρη μου, και μη βιαστεις να απορριψεις ενα ξενο ακουσμα στα απειρα αυτια σου... Κι αν σου αρεσει, στη διαθεση οποτε το ζητησεις, ολα τα τραγουδια που απαρτιζουν εναν δισκο, που εξεδοθει μετα το θανατο του Παυλου, απο κασετες που βρεθηκαν στο σπιτι του, απο τις μουσικες του αναζητησεις, σε ηχους που θα εκαναν το διασημο προγονο του, το Ζορμπα, να καμαρωνει περηφανος 'κει πανω...


Ο Πυγμαλιωνας σου...


Υ.Γ. Το post αυτο ειναι αφιερωμενο στη sophie_jamaica και γι' αυτο παραθετω τα ακορντα μαζι με τους στιχους, που χωρις υστεροβουλια "εδανεισθειν¨απο το http://www.kithara.vu/ , ωστε να τους "παλαιψει" με την κιθαρα της, και να μου δωσει τη bootleg εγγραφη να την ανεβασω στο podcast μου! Αναμενοντας λοιπον....







Το μπλουζ του Αη-Ονούφρη



Σιδηρόπουλος Παύλος

Μουσική/Στίχοι: Σιδηρόπουλος Παύλος


Ρυθμός 9/8

Am C Am C Am

Ανέβηκα, ανέβηκα ψηλά στον Αη-Ονούφρη

Am C Am C Am

για να του πω για κείνηνε, τη λύση μπας και μου 'βρει

Am C Am C Am

Άγιε μου Ονούφρη, Άγιε, πες μου τι να της κάνω

Am C Am C Am

αν δε μου δώσει ένα φιλί θα πέσω να πεθάνω

Fm C Fm C

Κάποτε ίσως να ντο ιδεί πόσο μ' έχει αδικήσει

Fm C Fm C Am

μα τότε ίσως να 'ν' αργά κι άλλη να 'χω φιλήσει

Am C | Am C Am

Άγιε μου Ονούφρη ορκίζομαι άλλην δε θα κοιτάξω
τα πιο γλυκά μου τα φιλιά γι' αυτήν θα τα φυλάξω

Κι αν τύχει και την αρνηθώ κατάρα ρίξε απάνω
ξανά να μην αγαπηθώ και μόνος να πεθάνω

Κάποτε ίσως να ντο ιδεί πόσο μ' έχει αδικήσει
μα τότε ίσως να 'ν' αργά κι άλλη να 'χω φιλήσει

Καλη επιτυχια candyblue ! ! !

Μικρη μου Γαλατεια,

Τι τυχερη εισαι εσυ που μπορεις να βρισκεσαι οπου κι οταν το θελησεις, κι εγω παγιδευμενος λογω της νεας μου δουλειας, να μην μπορω να την "κοπανησω" ουτε μια μερα απο την Καλαματα, για να βρεθω στην εκθεση των κολλαζ της candyblue ;





Βεβαια εσυ εχεις καθε λογο να παρευρεθεις μιας κι η πολυταλαντη candyblue θα εχει σε περιοπτη θεση το κολλαζ που ενεπνευσθει προς τιμην σου! Μου το υποσχεθηκε αλλωστε οτι αν πας στο grand opening θα κανει ειδικη μνεια σε σενα και στη συμβολη σου ως μουσα της!




κολλαζ
"Γαλάτεια"

Γι'αυτο το λογο μικρη μου φροντισε να βαλεις υπενθυμιση στο κινητο σου για τις 30 Ιουνιου, ωρα 10 μ.μ. στο Cantina Social, στου Ψυρρη! Ενα τετοιο event πολυ απλα δεν χανεται! Και φροντισε σε παρακαλω θερμα, να "τραβηξεις" αρκετες φωτογραφιες, κι αν καταφερεις με την ανυπερβλητητη γοητεια σου, να πεισεις την low profile candyblue να σου χαρισει ενα αυτογραφο αφιερωμενο σε μενα!


Ο Πυγμαλιωνας σου...

Υ.Γ. Για περισσοτερες πληροφοριες http://www.myspace.com/dogmart

19/6/07

160 χαρακτηρες...

Μικρη μου Γαλατεια,

Παντα μου ελεγες οτι απορουσες πως ενα τοσο λαλιστατος αντρας σαν κι εμενα, καταφερνε να συμπυκνωνει τοσο αποτελεσματικα, οσα συνηθως σου ελεγε φλυαρωντας, μεσα σε 160 μονο χαρακτηρες! Και σε θυμαμαι να γελας με την καρδια σου, οταν σου ειχα πει, πως το λακωνιζειν εστι φιλοσοφειν, μα εγω ειμαι μεσσηνιος μικρη μου!

Ετσι λοιπον, ψαχνωντας τις προαλλες κατι στα αποθηκευμενα μηνυματα μου, βρηκα κατα τυχη μεταξυ πολλων, μα αδιαφορων, αλλων αυτο:

"Οσα η μερα ασπλαχνα στερει, η νυχτα απλοχερα χαριζει! Να λοιπον, που γι' αλλη μια φορα, απροσκλητη μα ευπροσδεκτη, στον υπνο μου εισαβαλεις, και νου και σωμα ξαγρυπνας!"


Ηταν πριν περιπου ενα χρονο, οταν κοντα στα ξημερωματα ξαγρυπνησα απο ενα ζωντανο ονειρο με σενα πρωταγωνιστρια! Και ηξερα πως δε θα ησυχαζα αν δε το μοιραζομουν μαζι σου. Κι ετσι σου το εστειλα, να συμπληρωσει την πλειαδα των μηνυματων που σου ειχα στειλει κατα καιρους. Αν και θυμαμαι πως ακομη πιο εντονα σε ειχαν αγγιξει καποιο στιχοι δανεικοι απ' τους Πυξ Λαξ. Βεβαια δεν το θεωρησα και τοσο κολακευτικο, μιας και δε θα μπορουσα να καρπωθω το πνευματικο εργο καποιου αλλου! Αλλα χαλαλι του, μιας και μου εκμυστηρευτηκες πως η συγκυρια που διαλεξα να στο στειλω δε θα μπορουσε να ειναι πιο τελεια!

Λοιπον, μικρο κοριτσι (καποτε θα σε κλεψω και το ξερεις) θα σε αφησω βιαστικα, μιας και πλεον η δουλεια μονοπωλει τη μερα μου, γιαυτο και εχει αραιωσει η επιστολογραφια μου! Ε, και το λιγοστο χρονο που μου μενει, τον εκμεταλλευομαι λιγο, το καλοκαιρι να μυρισω...


Ο Πυγμαλιωνας σου...

12/6/07

Εδω σε θελω καβουρα...


Μικρη μου Γαλατεια,

Χτες το βραδυ δεχτηκα απο τον kyberos μια μεγαλη προκληση! Ειχε ανακαλυψει σε καποιο site ενα τεστ το οποιο, κατα δηλωση του, "ειναι $%#@&" Και βαλαμε ενα στοιχημα: αν τα καταφερω να το λυσω σε μια μερα τοτε θα μου πραγματοποιουσε οποιο χατηρι του ζητουσα. Κι οταν τον παρομοιωσα περιπαικτικα με ενα μοντερνο τζινι της μιας ευχης, προκλητικα γεματος επαρση, μου δηλωσε πως θα αναβαθμιζε "ευχαριστως" την προσφορα του σε 3 ευχες!


3 wishes, no question asked, what so ever!


Καταλαβαινεις, γνωριζοντας με καλυτερα κι απο εμενα τον ιδιο, οτι δεχτηκα αναντιρρητα την προκληση, παρα τα γεγονος οτι αν αποτυγχανα να το επιλυσω εγκαιρως, θα επρεπε να παρω εγω, εστω και αθελα μου, το ρολο του παρουσιαστη εκπομπων του στυλ "Πες το κι εγινε".

Ετσι λοιπον εβαλα τα δυνατα μου κι επιστρατευσα δυνατη μουσικη κι ακομη δυνατοτερο καφε να απαρνηθω τον Μορφεα, μιας κι ο χρονος ετρεχε και σημερα το πρωι δε θα μπορουσα να αφιερωσω ουτε λεπτο. Οποτε κι ενοψει ολονυχτιας βαλθηκα να αναβιωσω περιοδους Πανελληνιων (η κατα το κοινοτερο Πανελλαδικων) η φοιτητικων εξεταστικων περιοδων, ετσι και για συμπαρασταση στον φιλτατο
2Σx2 ;-)



Περιττο να σου πω οτι στην αρχη τα βρηκα σκουρα! Αλλα το κινητρο ηταν μεγαλο, το δε αντικινητρο ακομη μεγαλυτερο! Χρειαστηκε να επιστρατευσω καθε δυνατη (γραπτη η διαδικτυακη) πηγη γνωσης για τα καταφερω. Και καπου εκει κατα το ξημερωμα, ακομη κι εγω αμφεβαλα, μα ναι, ειχα φτασει στη λυση του τεστ! Κι ημουν διατεθειμενος να τον ξυπνησω για να θριαμβολογησω και να ζητησω τα "δεδουλευμενα" μου, μα αρκεστηκα να του στειλω ενα sms. Ετσι, σαν καλημερα, να τον περιμενει στην οθονη του κινητου του μολις ξυπνησει, για να τον λουσει ο κρυος ιδρωτας πριν απο το πρωινο του ντους!

Τωρα μικρη μου, το μονο που εχω να κανω ειναι να αποφασισω τι θα ζητησω. Κι αυτη μου η απορια, με εβαλε σε σκεψεις. Και μια απο αυτες ηταν τι θα ζητουσα απο ενα πραγματικο τζινι (ναι, λες και υπαρχουν για να τα αποκαλω ετσι)... Κι οσο κι προσπαθουσα να αποφασισω, συνειδητοποιησα πως καλυτερα
και πολυ πριν απο μενα, εχουν αποφανθει πανω σε αυτο το διλλημα οι Terrorvision με το αξεπεραστο τραγουδι τους "III wishes" που περιλαμβανοταν στο αλμπουμ τους του 1998, "Shaving peaches"



~.~.~.~.~.~.~.~.~



Σου παραθετω λοιπον και τους στιχους του τραγουδιου, που πιστευω οτι με εκφραζουν σε μεγαλο βαθμο, και περιμενω τις δικες σου τρεις ευχες σε ενα τετοιο, υποθετικο διλλημα. Α, να μην ξεχασω! Περιμενω να με ενημερωσεις αν τα καταφερες να το λυσεις κι εσυ!


Ο Πυγμαλιωνας σου...


Υ.Γ. Προς καθε "λαθραναγνωστη" αυτης και καθε μελλοντικης μου επιστολης προς τη Γαλατεια!

Θα θελα να σε ενημερωσω πως καθε φορα που απευθυνομαι στη Γαλατεια, απευθυνομαι κα σε σενα. Οποτε μη θεωρεις οτι "εισβαλεις" στα αδυτα της προσωπικης μου αλληλογραφιας απαντωντας σε ερωτηματα που της θετω. Επισης για να μην το κανω ονομαστικα, περιμενω ιδιατερως τις 3 ευχες απο οσους κι οσες εχω σε links στο blog μου, κι ιδιαιτερα τον 2Σx2 και την sophie_jamaica, που με εχουν ηδη τιμησει, φιλοξενωντας στα blog τους, ενα link προς το δικο μου. Thanks guys!!!



TERRORVISION





"III Wishes"

If I had three wishes, I'd wish for five,
Panorama, men at work, oh man alive,
If I had five wishes I'd wish for six,
I'd have a Midas touch and not a nervous twitch,
If I had six wishes I'd wish for seven,
No I'll go the whole hog give me a hundred and eleven wishes,
What are they all for,
So I can have everything I've ever wished for and more,

If I had three wishes I'd wish for five,
Then I could breath under water and I'd still be alive,
I'd be as strong as ten tigers and fly through sky,
Or be completely invisible yet still pleasing to the eye,
Oh just nine wishes, no make it ten,
So I can travel through time and start all over again.
So I can travel through time and start all over again.

[Refrain:]
If I had three wishes I'd wish for five,
Peace on earth, ban the bomb, get along and survive,
If I had five wishes I'd wish for six,
I'd have a flat in the city and a house in the sticks,
If I had six wishes I'd wish for seven,
Just decide what you want and then make it happen.
Just decide what you want and then make it happen.

[Refrain:]
Wish me luck, wish me well,
Wish me all the best and the rest to hell,
Wish happy birthday, wish good new year,
It's a wish wash there I bet you was here,
It's a wish wash there I bet you were here,

[Refrain:]
If I had three wishes,
I'd have a hundred and eleven wishes.

[repeat to end]


10/6/07

Esse olhar...


Μικρη μου Γαλατεια,


Μολις επεστρεψα απο την ολοημερη εκδρομη μου στην Μεσσηνιακη Μανη, και συγκεκριμενα στην παραδοσιακη Καρδαμυλη και στη μαγευτικη Στουπα. Ναι, ναι εκει που καποτε συχναζε ο Καζαντζακης και λεγεται οτι εμπνευστηκε το Ζορμπα απο καποιον κατοικο της περιοχης! Ομως, θα σου μιλησω σε ενα αλλο γραμμα μου, γι'αυτον τον προσφιλη μου καλοκαιρινο προορισμο!

Λοιπον, επειδη η κουραση μου μετα και τη χθεσινοβραδυνη "ολονυχτια" ειναι στο ζενιθ της, αποφασισα να σου βαλω να ακουσεις ενα τραγουδακι που μολις κυκλοφορησε. Αυτο ακουγα στο αμαξι στην επιστροφη, για να ξεχασω την υποβοσκουσα ζαλη, που παντα με περαμονευει στο φιδισιο δρομο της επιστροφης!

Ειναι το "Esse olhar" απο την Αθηνα Ρουτση, και περιλαμβανεται στο νεο της cd "Μην πεις αντιο". Ναι το ξερω οτι το εχεις ξανακουσει και πως ειναι η διασκευη απο το πασιγνωστο ¨Χειροκροτημα" μα σε μια πολυ πιο φρεσκια unplugged προσσεγγιση του!






Σου σκαναρα και τους στιχους για να τους σιγοψιθυριζεις πιο ευστοχα απο οτι εγω! Και ειμαι σιγουρος πως θα βαλεις τα δυνατα σου να βρεις τι σημαινουν, γιατι γνωριζεις την εμμονη μου να γνωριζω τι "λεει" ενα τραγουδι που μου αρεσει να ακουω (και εν προκειμενω, να κατακρεουργω, προσπαθωντας ματαια να το τραγουδησω).





Εν αναμονη λοιπον της μεταφρασης σου...


Ο Πυγμαλιωνας σου...

Υ.Γ. Αφιερωμενο εξαιρετικα στο crazy maroulaki που με εξεπληξε με το αναπαντεχο σχολιο του. Πλεον σε προσμενω να εμφανιζεσαι συχνα στο κατωφλι μου!

8/6/07

Το κατα Ζηκον ευαγγελιον...

Μικρη μου Γαλατεια,

Με αφορμη ενα σχολιο - εξομολογηση της (καθολου) aniaris, αποφασισα να σου μιλησω για μια ταινια που παντα, οσο στεναχωρημενος κι αν ειμαι, με κανει και γελαω, ξανα και ξανα, οσες φορες κι αν την εχω δει. Αυτη λοιπον δεν ειναι αλλη απο την ταινια που αποκαλεστηκε " Της κακομοιρας " μα εγινε πασιγνωστη στο ευρυ κοινο ως " Ο μπακαλογατος ".







Αυτη την ταινια λοιπον τη συστηνω ανεπιφυλακτα ως το υψιστο κι αμεσα δραστικο αντικαθλιπτικο! Να φανταστεις πως την εχω μετατρεψει σε mp3 και μια φορα σε ενα ταξιδι με το αμαξι που εκανα για να σε βρω, με μια καταρακτωδη βροχη μεσα στη νυχτα, την ακουσα δυο φορες για να ξεχασω την ανησυχια μου για το παρατολμο αυτο εγχειρημα! Ηταν σαν να την εβλεπα ακουγοντας την, και δε θα το εκανα ποτε για καμια αλλη ταινια.







Ο Ζηκος, ενας λαικος "φιλοσοφος", με λογο μεστο και γεματο ατακες, καταφερνει να συμπυκνωσει μεσα σε σκαρτα 90 λεπτα, ολα οσα χρειαζονται να ειπωθουν σε αυτη τη ζωη και για καθε περισταση. Ειναι σαν ενα "ευαγγελιο" στο οποιο μπορεις συνεχως και αδιακριτως να προστρεχεις σε αυτο για παραπομπες.







Το ξερω μικρη μου πως υπερβαλλω! Συνειδητα, εχω να δηλωσω ευθαρσως! Γιατι εδω και καιρο εχω παψει να ενθουσιαζομαι για παρα πολλα πραγματα και καταστασεις! Οταν λοιπον, οπως σε αυτη την περισταση, το κανω τοσο εντονα, σημαινει πως εχω τους λογους μου!

Θα σε αφησω λοιπον μικρη μου, με μια απο τις αμετρητες ατακες του Ζηκου. Μια "απαντηση - γριφο" που εχω υιοθετησει καθε φορα που δεν εχω τι να απαντησω η οταν θεωρω πως δε θελω να στεναχωρησω αυτον που με ρωταει, απαντωντας του... ξερεις εσυ! Σε ερωτηση λοιπον, που του κανει μια πελατισσα στο τηλεφωνο (η περιφημη μα αφαντη κυρα - γιατρεσσα) για το πως ειναι, απαντα ως γνησιος απογονος της Πυθιας: " Προσεχως καλυτερα! "


Ο Πυγμαλιωνας σου...

6/6/07

Υπερ ηρωας...

Μικρη μου Γαλατεια,

Λογω της ελλειψης συγκλονιστικων νεων να σου παραθεσω και παρατεταμενης κακης διαθεσης απο μερους μου, δεν εχω να σου γραψω κατι ενδιαφερον η αισιοδοξο. Γι' αυτο θα αρκεστω να σου στειλω τα αποτελεσματα ενος τεστ που εκανα για πλακα! Ενα τεστ που απαντωντας ειλικρινα καποιες (αρκετες) ερωτησεις και συμφωνα με μια βαση δεδομενων, σου απανταει στο "καιριο" ερωτημα: "Με ποιον υπερ-ηρωα μοιαζω;"

Αν θες μπορεις να το κανεις κι εσυ, αν θες, και να με ενημερωσεις για τα αποτελεσματα...

Μεχρι της ψυχολογικης ανανηψεως μου...

Ο Πυγμαλιωνας σου...


Your results:
You are Spider-Man
























Spider-Man
70%
Catwoman
65%
Batman
65%
Green Lantern
55%
Superman
55%
Iron Man
50%
Hulk
45%
Robin
42%
Wonder Woman
40%
Supergirl
40%
The Flash
35%
You are intelligent, witty,
a bit geeky and have great
power and responsibility.


Click here to take the "Which Superhero are you?" quiz...



5/6/07

Τα πολλαπλα μου ειδωλα...

Μικρη μου Γαλατεια,

Σκεφτηκα να σου "στειλω" μια προσφατη φωτογραφια μου. Επειδη αγχωτικος οπως παντα, φοβηθηκα μην παραπεσει το γραμμα μου, και καποιος λαθραναγνωστης το ανοιξει, αποφασισα να σου στειλω τεσσερις απο του πιο διασημους σωσιες μου. Τεσσερις celebrities που εχω βαρεθει να τους ακουω να μου παραπονιουνται στο τηλεφωνο, οτι σε οποιο gala κι αν παρεβρεθουν ολοι τους ρωτανε αν εχουν καμια συγγενεια με τον Πυγμαλιωνα!

Ετσι λοιπον θεωρω πως εξασφαλιζω το απορρητο της αλληλογραφιας μας, και παραλληλα βρισκω μια προφαση να σε ρωτησω αν συμφωνεις με τα αποτελεσματα αυτης της ηλεκτρονικης επιβεβαιωσης των οσων υποστηριζω. Το site που σταθηκε αρρωγος αυτης μου της προσπαθειας ειναι το http://www.myheritage.com/

Περιμενοντας εναγωνιως τα σχολια σου...



Ο Πυγμαλιωνας σου...


Υ.Γ. Και για πολλοστη φορα αποδιδω τα του Καισαρος τω Καισαρι, ομολογοντας πως αυτη η επιστολη συνεταχθει με κυριο εμπνευστη τον 2Σx2 και τις "Εν υπνωσει..." διαδικτυακες υπνοβασιες του!





http://www.myheritage.com

4/6/07

Είπα λοιπόν κι εγώ να σου κάνω ενα αστείο...

Μικρη μου Γαλατεια,

Συνεχιζοντας την μουσικη σου ενημερωση σκεφτικα να δρασκελισω απο κατι παλιο σε κατι πολυ νεο! Ετσι σκεφτηκα να τολμησω και να αποπειραθω να σε εκπληξω με κατι που θελω να πιστευω, πως κι αν εχεις ηδη ακουσει κατα τυχη στο ραδιο, σιγουρα δε θα ξερεις και πολλα για αυτο!

Ετσι λοιπον αποφασισα να σου βαλω να δεις, αυτη τη φορα, το βιντεο κλιπ απο "Το σαλαμι" με τον Πανο Μουζουρακη, που αποτελει μια "θεατρικη" διασκευη του τραγουδιου του Βασιλη Νικολαιδη, "Το αστειο". Σιγουρα το τραγουδι αυτο δεν αυτοπροσδιοριζεται ως "εντεχνο", ομως αν ο σκοπος του ειναι να μας κανει να γελασουμε, σιγουρα τα καταφερνει πανευκολα, με τον ευρηματικοτατο στιχο του!

Κι ομως ακομη κι εγω που που εχω υμνησει στο μουσικο μου παρελθον, καθετι μεμψιμοιρο κι απαισιοδοξο, καθε "κολασμενο" τροβαδουρο, ειμαι ικανος να αναγνωρισω την αξια ενος διασκεδαστικου τραγουδιου. Ξεχνας τα γελια που ειχες "ριξει" οταν καποτε σου ειχα βαλει να ακουσεις τον "Γοριλλα" απο το Χρηστο Θηβαιο και ποσο εξεπλαγειν οταν σου ειχα πει πως οι στιχοι ηταν δικοι του; Γι' αυτο μικρη μου, πατα το play, sit back and enjoy...

Ο Πυγμαλιωνας σου...

Υ.Γ. Και για να σου δωσω ακομη ενα δειγμα δουλειας του Πανου, στο podcast εβαλα να παιζει το αυτοβιαγραφικο - εξομολογητικο «Audition στον Διονύση Σαββόπουλο». Διαλεξε λοιπον να "σωπασεις" αυτο πατωντας το pause για να απολαυσεις το κλιπακι που σκηνοθετηθηκε με την ιδια διαθεση!

Υ.Γ. 2 Ενα μεγαλο "Ευχαριστω" στον
2Σx2 και στις "Εν υπνωσει.." συμλουλες του ως προς την αναρτηση αυτου του video - clip...






" Το σαλάμι "



«Μ’ άφησες μόνο
Ο διάολος να πάρει τη μοίρα μου
Θα σ’ είχα σφάξει
Αν ήταν του χαρακτήρα μου
Με ένα σαλάμι
Αφημένο καιρό στο ψυγείο
Είπα λοιπόν κι εγώ
Να σου κάνω ένα αστείο

Και πήρα τους μπάτσους
Κι αμέσως τους τηλεφώνησα
Και παγωμένα τους είπα πως σε δολοφόνησα
Στη μηχανή του κιμά
Είπα σ’ είχα λιανίσει
Κι ένα σαλάμι με σένα πως είχα γεμίσει

Και ήρθαν στο σπίτι
Αμέσως να με πιάσουνε
Και στα μπαλκόνια
Βγήκανε για να δικάσουνε
Πω, πω, να δεις
Το αίμα του πλήθους παγώνει
Μ’ ένα σαλάμι που παίρνανε σ’ ένα σεντόνι

Και πλάκα να δεις
Να γράφει ο Τύπος διάφορα
Και ν’ απορώ
Κοίτα ρε πως τα κατάφερα
Για να σε κάνω
Κοντά μου ξανά να γυρίσεις
Στα αλλαντικά
Να κοπούν εντελώς οι πωλήσεις

Που λες τους τη δίνει
Να θέλουνε να με λιντσάρουνε
Και για μια πλάκα
Την κεφαλή να μου πάρουνε
Κάπου εδώ μωρό μου
Τα αστεία τελειώνουν
Προφυλακιστέο με βγάζουν
Και μέσα με χώνουν

Και λέω την αλήθεια
Και τώρα πια δε με πιστεύουνε
Τρελοί και γιατροί
Μεσ’ στο Δαφνί με αποφεύγουνε
Και περιμένω, μωρό μου
Να ‘ρθεις να τους πεις
Πως είσαι καλά
Δεν είσαι σαλάμι
Και ζεις»





3/6/07

Και θα χαθώ...

Μικρη μου Γαλατεια,

Σημερα σκεφτηκα να σου βαλω να ακουσεις ενα τραγουδι. Ενα τραγουδι γνωριμο, που προτρεχοντας θα χαρακτηρισεις διασκευη καποιου που ηδη ξερεις. Μα μη βιαστεις να το κανεις μικρη μου! Το τραγουδι αυτο λοιπον ειναι το "Και θα χαθω" που τραγουδησε η Ισιδωρα Σιδερη το 1981 στους Αγωνες Ελληνικου Τραγουδιου που διηυθυνε ο Μανος Χατζηδακις. Τους στιχους και τη μουσικη ειχε γραψει ο Λακης (με τα ψηλα ρεβερ) Παπαδοπουλος.






Ακουσε το λοιπον μικρη μου, βγαζοντας απ' το μυαλο σου την, υποδεεστερη κατ' εμε, συγχρονη διασκευη του και απολαυσε το με μια φωνη που λειπει απο το συγχρονο τραγουδι και σε μια εκτελεση χωρις απωτερο σκοπο να κανει "αβγαλτα" κοριτσακια να ριγουν απο την ευκολη συγκινηση της ποπ προσεγγισης του. Κι αν σου αρεσει τοσο, μη διστασεις να μου ζητησεις να στο στειλω, μιας και θα δυσκολευτεις να βρεις εναν τοσο δυσευρετο δισκο.

Ο Πυγμαλιωνας σου...


" Και θα χαθω "


Και θα χαθώ, από κοντά σου θα χαθώ,
καπνός θα γίνω χώμα, χώμα και νερό.
Και θα χυθώ, μες στα ποτάμια θα χυθώ,
κοντά σου ούτε ένα, ούτε ένα λεπτό.

Τις Κυριακές θα με ζητάς στις εκκλησιές,
τα Σαββατόβραδα θα ψάχνεις το λιμάνι.
Στου σκοτωμένου ερωτά μας τις γωνιές,
θα κλαις μα τίποτα δε θα σου κάνει.

Και θα ριχτώ, μέσα στο κύμα θα ριχτώ,
αφρός θα γίνω, βότσαλο, βότσαλο αρμυρό.
Και θ' αρνηθώ, όλο τον κόσμο θ' αρνηθώ,
κοντά σου ούτε ένα, ούτε ένα λεπτό.

Τις Κυριακές θα με ζητάς στις εκκλησιές,
τα Σαββατόβραδα θα ψάχνεις το λιμάνι.
Στου σκοτωμένου ερωτά μας τις γωνιές,
θα κλαις μα τίποτα δε θα σου κάνει.

Και θα χαθώ, από κοντά σου θα χαθώ,
καπνός θα γίνω χώμα, χώμα και νερό.

Τις Κυριακές θα με ζητάς στις εκκλησιές,
τα Σαββατόβραδα θα ψάχνεις το λιμάνι.
Στου σκοτωμένου ερωτά μας τις γωνιές,
θα κλαις μα τίποτα δε θα σου κάνει.

Και θα χαθώ, από κοντά σου θα χαθώ,
καπνός θα γίνω χώμα, χώμα και νερό.