Το φιλι της ζωης ! ! !

Μικρη μου Γαλατεια,

Οντας μιση ωρα αναποφασιστος για το περιεχομενο αυτης της επιστολης, αποφασισα να σου γραψω για το θεμα του "επιστολοχαρτου" που συνηθιζω να χρησιμοποιω. Ειναι φυσικα το πασιγνωστο "Φιλι" του Κλιμτ, που για πρωτη φορα ειχα δει, αν δεν απατωμαι, σε μια παλια για το νεαρον της ηλικιας σου ταινια. O αγγλικος τιτλος της, μιας κι αγνοω τον ελληνικο, ειναι "Dying young" με την Τζουλια Ρομπερτς.

Επισης εχω τη χαρα να τον εχω δει δυο φορες εκ του συνεγγυς. Μια στη γκαλερι Σεσεσιον και μια στο παλατι του Μπελβεντερ(ε), απο οπου ειναι τραβηγμενη κι η φωτογραφια που σου αποστελλω. Μα να εισαι σε παρακαλω επιεικης με την ποιοτητα της, μιας ειναι τραβηγμενη, βιαστικα και στα κρυφα ,φυσικα, μιας και δε θα θελες να με πεταξουν κλωτσηδον εξω οι φυλακες, που πιστεψε με οτι το εννοουν οταν λενε οτι απαγορευονται οι φωτογραφιες!





Λοιπον αυτος ο πινακας με χαρακτηριζει απολυτα, ειδικα οσον αφορα στην αποψη μου για τις σχεσεις με τις γυναικες. Και για να προλαβω τυχον ενστασεις σου και παραπονα, με κυριοτερο και αντιπροσωπευτικοτερο παραδειγμα εσενα! Αυτη η σταση σωματος στον πινακα ειναι εκδηλωτικη μιας προστατευτικης αγαπης, ενος επεκτατικου εναγκαλισμου και ενος ασπασμου με προδηλη την πρωτοβουλια της πειρας μα και της δεδομενης αποδοχης!

Αυτα ειναι τα βιαστικα (μα οχι κι απολυτα εσφαλμενα) συμπερασματα προκατοχων σου. Κι αυτο γιατι απλα προσεγγιζαν κι αποκωδικοποιουσαν επιφανειακα μια τετοια δεδομενη συμπεριφορα! Η ουσια κρυβεται πολυ πιο βαθια και σιγουρα κι εσυ την αγνοεις! Μα σε σενα , για πρωτη φορα, ισως αφησω να διαφανει μια ιλιαχτιδα (εξομολογητικης) αληθειας!

Αυτο το φιλι δεν ειναι τιποτε αλλο απο ενα απεγνωσμενο και απαιτητικο φιλι της ζωης, που δεν περιμενω να προσεγγισω επικινδυνα τα δυσδιακριτα ορια της αισθηματικης ασφυξιας, για να ζητησω και να λαβω απο σενα, κλασματα προτου να αποχαιρετησω τον κατα τα λοιπα, αδιαφορο τουτο κοσμο. Οσο κι το καμουφλαρω, με την προβια του αυταρκους κι ισως υπεροπτικου ερωτικου σου μεντορα, (αναθεμα το διεγνωσμενο ως χρονιο πυγμαλιωνικο συνδρομο που με διακατεχει) δεν θεωρω πως ενα εμπειρο συναισθηματικα ματι, δε δυναται να διακρινει τα ιχνη ενος παιδιου που στο φιλι αυτο εχει εναποθεσει ολες του τις εναπομεινασες ελπιδες για μια ζωογονο εμπνευση!

Μια κυριολεκτικη εμπνευση! Το φιλι λοιπον αυτο ειναι η διοδος της πνοης που εχει αναδρομη απο τα αναμενομενα πορεια. Δηλαδη πηγαζει απο εσενα μικρη μου, και εκβαλλει σωτηρια μεσα μου. Κι αν το γνωριζες αυτο το αναμφιβολο δεδομενο, ισως επεφερες αλλαγες στην αμφιροπη ισορροπια αυτης της σχεσης. Για καλο η για κακο δεν ξερω...

Ο Πυγμαλιωνας σου.

Υ.Γ. Σου στελνω να ακουσεις ενα τραγουδι που ταιριαζει με οσα αποψε σου γραφω, κι ειναι το σαουντρακ απο την ομωνυμη τηλεοπτικη σειρα του Αντεννα, που ομολογω οτι ποτε δεν ειδα, οσο εξαισιο και δελεαστικο κι ηταν αυτο το τραγουδι.

Το φιλί της ζωής

Χατζηνάσιος Χρήστος


Φωτιά θ' ανάψω κι εκεί θα κάψω
όσα παράπονα και πίκρες έχω ζήσει,
δεν είχα άστρο, στο μαύρο άσπρο
ώσπου η αγάπη ήρθε δίπλα να καθίσει.


Πάρε με, πάρε με στην αγκαλιά σου και
βάλε με, βάλε με μες την καρδιά σου και
δώσε μου, δώσε μου το φιλί της ζωής!
Άγγιξε, άγγιξε τα όνειρά μου και
φίλα με, φίλα με στα βλέφαρά μου και
δώσε μου, δώσε μου το φιλί της ζωής!

Ζωή χαμένη, παραδομένη
σε λάθος κόσμο που μου έγινε συνήθεια
κι εκεί που όλα, χαθήκαν όλα
τ' όνειρο ξύπνησε και έγινε αλήθεια.

boomp3.com