Μικρη μου Γαλατεια,
Σημερα ξυπνησα απο τις δυνατες ριπες της βροχης πανω στο τζαμι της μπαλκονοπορτας μου, την οποια ειχα ξεχασει ανοικτη χτες βραδυ. Οταν πια γυρισα, το μονο που ηθελα ηταν να κοιμηθω αμεσως, μιας και η χτεσινοβραδυνη καταναλωση τσιπουρου παρολιγο να γραφτει στο προσωπικο μου All Times Τop Ten!
Κι ετσι το πρωινο ανεμοβροχο ηταν αυτο που με ξυπνησε πολυ πριν να παω για δουλεια, οποτε θεωρησα σκοπιμο να ακουσω λιγο ραδιοφωνο, ετσι για να συνοδευσω τη μελωδια της βροχης με αυτη των μουσικων επιλογων της Ερα - 2! Και λες και το ειχα κανει "παραγγελια" ακουσα το "Θα περασουν οι μερες" απο την βελουδινη φωνη του ταλαντουχο Σταθη Δρογωση!
Χρονια τωρα εχω μια αφελη προληψη: Κρινω τα αμεσα μελλουμενα απο το πρωτο τραγουδι που θα ακουσω! Ετσι χωρις να ξερω αν ειναι θεμα αυθυποβολης (πιθανοτατα) η μερα μου κυλησε πολυ ομαλα. Στη δουλεια αν και προεκυψαν αρκετα, αισθανομουν υπεροχα μιας και το σκηνικο εξω απο το τζαμι περιελαμβανε μια συσταδα πολυετων ευκαλυπτων να "χορευουν" σε ξεφρενους ρυθμους που υπεβαλε ο δυνατος Νοτιας.
Αλλα πανω απο ολα αυτο οφειλοταν στη σκεψη σου που εμμονα ειχε ριζωσει στο μυαλο μου εξ' αιτιας (η μαλλον χαρη) του τραγουδιου αυτου! Κι ιδιαιτερα της στροφης με την οποια θα κλεισω αυτη μου την επιστολη και την οποια χροοονια τωρα σου εχω αφιερωσει (μιας και σου εχω αφιερωθει ψυχι τε και σωματι):
Kι όμως σ' αγαπάω ! ! !
Kι είμαι ακόμα εδώ ! ! !
Σημερα ξυπνησα απο τις δυνατες ριπες της βροχης πανω στο τζαμι της μπαλκονοπορτας μου, την οποια ειχα ξεχασει ανοικτη χτες βραδυ. Οταν πια γυρισα, το μονο που ηθελα ηταν να κοιμηθω αμεσως, μιας και η χτεσινοβραδυνη καταναλωση τσιπουρου παρολιγο να γραφτει στο προσωπικο μου All Times Τop Ten!
Κι ετσι το πρωινο ανεμοβροχο ηταν αυτο που με ξυπνησε πολυ πριν να παω για δουλεια, οποτε θεωρησα σκοπιμο να ακουσω λιγο ραδιοφωνο, ετσι για να συνοδευσω τη μελωδια της βροχης με αυτη των μουσικων επιλογων της Ερα - 2! Και λες και το ειχα κανει "παραγγελια" ακουσα το "Θα περασουν οι μερες" απο την βελουδινη φωνη του ταλαντουχο Σταθη Δρογωση!
Χρονια τωρα εχω μια αφελη προληψη: Κρινω τα αμεσα μελλουμενα απο το πρωτο τραγουδι που θα ακουσω! Ετσι χωρις να ξερω αν ειναι θεμα αυθυποβολης (πιθανοτατα) η μερα μου κυλησε πολυ ομαλα. Στη δουλεια αν και προεκυψαν αρκετα, αισθανομουν υπεροχα μιας και το σκηνικο εξω απο το τζαμι περιελαμβανε μια συσταδα πολυετων ευκαλυπτων να "χορευουν" σε ξεφρενους ρυθμους που υπεβαλε ο δυνατος Νοτιας.
Αλλα πανω απο ολα αυτο οφειλοταν στη σκεψη σου που εμμονα ειχε ριζωσει στο μυαλο μου εξ' αιτιας (η μαλλον χαρη) του τραγουδιου αυτου! Κι ιδιαιτερα της στροφης με την οποια θα κλεισω αυτη μου την επιστολη και την οποια χροοονια τωρα σου εχω αφιερωσει (μιας και σου εχω αφιερωθει ψυχι τε και σωματι):
Kι όμως σ' αγαπάω ! ! !
Kι είμαι ακόμα εδώ ! ! !
Ο Πυγμαλιωνας σου.
"Θα περάσουν οι μέρες"
Δρογώσης Στάθης
Θα περάσουν οι μέρες
ναι, ο χρόνος μου τάζει
πως το φως της αυγής
διώχνει κάθε σκοτάδι.
Κι όπως φεύγουν οι μέρες
και σε παίρνουν μακριά,
σαν λουλούδι η καρδιά μου
στον αέρα σκορπά.
Δεν μου μένει τίποτα!
Τίποτα να κάνω,
τίποτα να πω!
Δεν μου μένει τίποτα!
Kι όμως σ' αγαπάω ! ! !
Kι είμαι ακόμα εδώ ! ! !
Και περάσανε οι μέρες
όπως μου έταξε ο χρόνος,
μα στο φως της αυγής
δεν θαμπώθηκε ο πόνος...
Κι είναι οι μέρες βροχή
που το τζάμι χτυπά,
να γινόσουνα o ήλιος
να γυρνούσες ξανά ! ! !
Δεν μου μένει τίποτα!
Τίποτα να κάνω,
τίποτα να πω!
Απλα πατα το PLAY και δυναμωσε τα ηχεια σου ! ! !
boomp3.com
Y.Γ. Το βιντεο κλιπ του τραγουδιου μπορεις να το δεις στο site του Φεστιβαλ Θεσσαλονικης, οπου κι ελαβε μερος με αυτο ο Δρογωσης το 2005.
http://www.festivaltragoudiou.gr/artists2005.asp?mode=1
http://www.festivaltragoudiou.gr/artists2005.asp?mode=1
6 σχόλια:
οι μέρες είναι δεδομένο ότι θα περάσουν, το ζητούμενο είναι τι θα αφήσεις να πάρουν μαζί τους και τι θα κρατήσεις αιώνια δικό σου
την γλυκιά μου καλημέρα!
Καλημέρα!! Καινούργια και απο εδώ! Λατρεύω τον Δρογώση!! Και το "Φιλι" είναι ένας απο τους αγαπημένους μου πίνακες! Εντόπισα κοινά! Ελπίζω το ίδιο να νιώσεις κ εσύ στο δικό μου :)
..εισαι τυχερος που επεσες πανω σαυτο το υπεροχο τραγουδι!!ή αυτο επεσε πανω σου???ο δρογωσης ειναι απο τους λιγους απο την νεα γενια που αξιζει να παρακολουθησουμε την πορεια του!!
οι μερες περνανε,ναι,αλλες σαν δευτερολεπτο κ αλλες σαν αιωνας..Αλλα περνανε!!
στις νυχτες ειναι τα δυσκολα..τοτε ξαναρχεται η ιδια μαρμοτα κ σου θυμιζει αυτα που πρεπει να ξεχασεις!!
υπέροχο κομμάτι.
σου εύχομαι καλές μέρες
Και περάσανε οι μέρες
όπως μου έταξε ο χρόνος,
μα στο φως της αυγής
δεν θαμπώθηκε ο πόνος...
Kι όμως σ' αγαπάω ! ! !
Kι είμαι ακόμα εδώ ! ! !
Κρατάω αυτούς τους καταπληκτικούς στίχους του τραγουδιου...και σου λέω...
Εύχομαι η Γαλάτεια σου να γυρίσει και να σου τραγουδίσει ακριβώς αυτά τα στιχάκια με αυτή τη σειρά όμως...
Φιλιά πολλάαααα
@ venus in furs
Ισως αυτο ακριβως να ειναι το προβλημα καλη μου! Το οτι οι μερες περνανε κι εγω τις κρατω αυτες και τα "δωρα" τους βαθια μεσα...
@ Roadartist
Καλως ορισες! Να σαι σιγουρη οτι θα σε παρακολουθω επισταμενως προς ανευρεση κοινων στοιχειων.
@ dio..
Αυτο επεσε επανω μου τοοοσο επικαιρα που δεν μπορουσα να μην το μοιραστω μαζι σας!
@ Desposini Savio
Δεσποσυνη μου σε αυχαριστω για τις ευχες και τις ολοενα και αυξανομενες επισκεψεις σου!
@ Σκορπίνα
Σε ευχαριστω πολυ για τις ευχες σου! Αν κι οσοι αγαπαμε ειναι παντα μαζι μας... Δεν νομιζεις;;;
Δημοσίευση σχολίου