Το φορεμα το θαλασσι...

Μικρη μου Γαλατεια,

Δεν ξερω τι συνεβει μα λογω καποιων τεχνικων δυσκολιων, ειχαμε ενα προβλημα στην επικοινωνια! Δεν ξερω τι θα εκανα αν εχανα ολες αυτες τις "επιστολες" που κατα καιρους και τοσους μηνες τωρα, σου εχω στειλει! Εκτος εσου, κι οι "λαθραναγνωστες" μας, μου παραπονεθηκαν οτι ειχαν προβληματα, αν και οχι οσοι θα ηθελα να δειξουν ενδιαφερον στο ενδεχομενο να χαθει δια παντος αυτο το ιστολογιο...

Ας ειναι! Εγω παντως στο δηλωνω, κουραγιο να συνεχισω δε θα εβρισκα ευκολα να συνεχισω και να ξεκινησω απο την αρχη ! Αλλα μιας κι ολα καλα, με μονη απωλεια την τελευταια μου επιστολη για τους Rolling Stones - Muddy Waters, συνεχιζω μεχρις οτου τα σημαδια κι οι καιροι μου δειξουν ακομη πιο επιτακτικα οτι πρεπει να σταματησω να σε σκεφτομαι και να σου γραφω!

Και πως να σταματησω αραγε οταν ερχονται στο διαβα μου τραγουδια, που και μονο στο ακουσμα της πρωτης μελωδιας τους, με κανουν να σκεφτομαι εσενα, λες και δεν περασε μια μερα, κι ας εχουν περασει χρονοι δεκα!

Το ραντεβου ειχει κλειστει εξω απο ενα σινεμα που πλεον ανηκει στο παρελθον και στις αναμνησεις μου, αφου εχει μετατραπει σε πολυσυχναστη καφετερια! Ειχαμε αποφασισει να παμε να δουμε μια ταινια, και πιο συγκεκριμενα την "Πολη των Αγγελων". Σημαντικη λεπτομερια οτι αυτο το ραντεβου ερχοταν μετα απο ενα διαστημα πλεον του ενος ετους που ειχαμε διακοψει να μιλαμε μιας κι εγω ως επηρμενος κι αβασιμα σιγουρος για την "νικη" κι αποφασισμενος Σπαρτακος, επαναστατησα μια νυχτα κι απο το τηλεφωνο "περηφανα" σου δηλωσα ευθαρσως, πως προτιμω το "ΤΙΠΟΤΑ" αφου δε μου δινεις τα "ΠΑΝΤΑ" !

Ε, λοιπον μετα απο περιπου εναμιση χρονο, η επαναστατικη μου διαθεση ατονησε κι ενα στερητικο συνδρομο την αντικατεστησε ολοκληρωτικα! Κι ετσι ενω ηθελα απο καιρο να σου τηλεφωνησω, αρπαξα την ευκαιρια και σε καλεσα με αφορμη την ονομαστικη σου εορτη (της οσιας Γαλατειας). Κι εσυ χαρηκες τοοοσο πολυ που με ακουσες (κι ισως που εγω για πολλοστη φορα υποχωρησα μπροστα στο μεγαλειο του πεισματος και της αυτοπεποιθησης σου) που μου προστεινες να βρεθουμε την επομενη κιολας ημερα.

Μα ενω τα αρχικα σχεδια περιελαμβαναν καφεδακι και σινεμα, ανετραπησαν εξ'αιτιας σου, και ειπαμε να βρεθουμε απ'ευθειας εξω απο τον κινηματογραφο! Μα ποιος συναντιεται για να δει ταινια μετα απο τοσα αλυτα (και σιγουρα δυσεπιλυτα) θεματα και ακομη "χειροτερα" για να δει την "Πολη των Αγγελων" ; ; ;

Κι εκει που περιμενα πανικοβλητος για τις συνεπειες της παρατολμης αποφασης μου κι αναρρωτιωμουν αν θα'σαι οσο ομορφη σε θυμομουν, εμφανιζεσαι απο το πουθενα σαν ξωτικο, και με κανεις και μονο με την αυρα που παντα σε περιβαλει, να μεινω αφωνος, ξεχνοντας απειρους καλοπροβαρισμενους διαλογους κι εξυπνες ατακες!

Φορουσες ενα θαλασσι εφαρμοστο φορεμα που παρολη την σχεδιαστικη του απλοτητα, καταφερε με την ανυπολογιστη αρωγη του καλλοσχηματισμενου κορμιου σου να μου στερησει την ανασα κατι παραπανω απο στιγμιαια! Και δεν ημουν ο μονος μιας και οσο εμεις ψαχναμε που θα καθησουμε διαπιστωσα πως οι περισσοτεροι αντρες της αιθουσας σε κοιτουσαν επιμονα, αδιαφορωντας οχι μονο για εμενα που σε συνοδευα μα κυριως για τις κοπελες που αυτοι συνοδευαν!!! Κι οταν τελικα καθησαμε και περιμεναμε την εναρξη της ταινιας, εγω πασχιζα να κρατω το βλεμμα μου μακρια απο το απειλητικα βαθυ ντεκολτε σου, οχι γιατι κατι τετοιο θα σε εφερνε σε δυσκολη θεση, αλλα κυριως γιατι θα εκανε ακομη πιο προδηλη την διαρκη μου υποταγη στα ακαταμαχητα καλλη σου!

Η συνεχεια της βραδιας γνωστη και στους δυο μας... Η συνεχεια της σχεσης μας γνωστη, εν μερει, μεσω αυτων των "επιστολων" και στους λαθραναγνωστες μας... Το τι μελλει γεννεσθαι αγνωστο μαλλον μονο σε μενα, μιας και παντα εσυ ησουν αυτη που με τις πραξεις η την ελλειψη αυτων, καθοριζες το κοινο μας μελλον!!!

Ο Πυγμαλιωνας σου.

Κωνσταντίνος Θαλασσοχώρης

"Το φόρεμα το θαλασσί"


Κι εγώ, κι εγώ που να 'ξερα από τότε να στο πω,
να σε κοιτάξω μες στα μάτια να σου πω, πως σ' αγαπώ!
Κι εγώ, κι εγώ που 'να 'ξερα από τότε να στο πω,
να σε κοιτάξω μες στα μάτια να σου πω, πως σ' αγαπώ!

Κι εσύ, μ' αυτό το φόρεμα το θαλασσί,
να με κοιτάς και να γελάς με μένα!
Κι εσύ, μ' αυτό το φόρεμα το θαλασσί,
που οι μάγισσες το κέντησαν για σένα!

Γλυκιά, και όμορφη πολύ που ήσουν κοπελιά,
στα όνειρα σε είχα δει ξανά, εσένα.
Γλυκιά, και όμορφη πολύ που ήσουν κοπελιά,
στα όνειρα σε είχα δει ξανά, εσένα.

Κι εσύ, μ' αυτό το φόρεμα το θαλασσί...

Ξυπνώ, μόνο εσένα έχω τώρα στο μυαλό
και ένα χαμόγελο μες στην καρδιά κρυφό, πως θα σε δω ! ! !
Ξυπνώ, μόνο εσένα έχω τώρα στο μυαλό
και ένα χαμόγελο μες στην καρδιά κρυφό, πως θα σε δω ! ! !

Κι εσύ, μ' αυτό το φόρεμα το θαλασσί...


Πατα το PLAY και δυναμωσε τα ηχεια σου ! ! !

boomp3.com