Μικρη μου Γαλατεια,
Διανυω ημερες αδρανειας... η μαλλον ολιγαρκειας!!! Δε θελω πολλα απο την καθημερινοτητα μου. Αρκουμαι να μην αφηνομαι σε σκεψεις στεναχωρες για τα μελλουμενα που πιθανοτατα θα ερθουν, κυριως στον επαγγελματικο χωρο.
Ειναι που μου λειπεις κι εσυ (κι ας εχω αρχισει να υποπτευομαι οτι ουτε κι αυτο με αποσχολει τοοοοοσο πολυ που να διακοψω τις αγαστες διπλωματικες μου σχεσεις με τον Μορφεα)
Ειναι μερες τωρα ομως που δεν εχω ορεξη ουτε να μιλησω ακομη και για τις απαραιτητες καθημερινες υποχρεωτικες ατακες στο σεναριο ενος επαγγελματος που απαιτει ευφραδεια κι ευγλωτια!
Αρκεστηκα στα ολιγα κι απαραιτητα και ακομη αλλη μια επιστολη μου θα απλωθει ανετα σε ενα και μονο επιστολοχαρτο. Κι επιστρεφοντας στο σπιτι ακουσα στο ραδιοφωνο και απο την μια και μονη Ερα-2 ενα τραγουδι που με εκανε να ανοιξω στομα και παραθυρα και να το τραγουδησω μεγαλοφωνως και με μια καρδια παλλομενη να αναφωνησω...
"Σημερα δεν ηθελα πολλλα!!!"
Ο Πυγμαλιωνας σου
Υ.Γ. Προς ολους τους εναπομειναντες λαθραναγνωστες μου: Σας διαβαζω ανελλειπως και πασχιζω να βρω το κουραγιο να γινω πιο τακτικος στην επιστολογραφια μου μα εις ματην!
Υ.Γ.2 My dear Pussy thanks sooo much for the interest!!!
Διανυω ημερες αδρανειας... η μαλλον ολιγαρκειας!!! Δε θελω πολλα απο την καθημερινοτητα μου. Αρκουμαι να μην αφηνομαι σε σκεψεις στεναχωρες για τα μελλουμενα που πιθανοτατα θα ερθουν, κυριως στον επαγγελματικο χωρο.
Ειναι που μου λειπεις κι εσυ (κι ας εχω αρχισει να υποπτευομαι οτι ουτε κι αυτο με αποσχολει τοοοοοσο πολυ που να διακοψω τις αγαστες διπλωματικες μου σχεσεις με τον Μορφεα)
Ειναι μερες τωρα ομως που δεν εχω ορεξη ουτε να μιλησω ακομη και για τις απαραιτητες καθημερινες υποχρεωτικες ατακες στο σεναριο ενος επαγγελματος που απαιτει ευφραδεια κι ευγλωτια!
Αρκεστηκα στα ολιγα κι απαραιτητα και ακομη αλλη μια επιστολη μου θα απλωθει ανετα σε ενα και μονο επιστολοχαρτο. Κι επιστρεφοντας στο σπιτι ακουσα στο ραδιοφωνο και απο την μια και μονη Ερα-2 ενα τραγουδι που με εκανε να ανοιξω στομα και παραθυρα και να το τραγουδησω μεγαλοφωνως και με μια καρδια παλλομενη να αναφωνησω...
"Σημερα δεν ηθελα πολλλα!!!"
Ο Πυγμαλιωνας σου
Υ.Γ. Προς ολους τους εναπομειναντες λαθραναγνωστες μου: Σας διαβαζω ανελλειπως και πασχιζω να βρω το κουραγιο να γινω πιο τακτικος στην επιστολογραφια μου μα εις ματην!
Υ.Γ.2 My dear Pussy thanks sooo much for the interest!!!
ΜΑΝΩΛΗΣ ΛΙΔΑΚΗΣ
"ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΛΑ"
Όσο εσένα θ’ αγαπάω
πάλι μέσα μου θα πάω
Ότι αξίζω θα σκορπάω
τέτοια ονειρευτά
Όσο εσένα θα ’χω μόνο
λίγο–λίγο θα ερημώνω
Μα η καρδιά θα με σκεπάζει
απ’ τα αριστερά
Σήμερα δεν ήθελα πολλά
Σήμερα δεν ένιωθα καλά
Σήμερα μιλούσα λίγο
Κάπως έτσι καταλήγω
Όταν η ψυχή παρακαλά
να 'ρθουνε τα μεν, τα ναι, τα άλλα
Σήμερα μιλούσα λίγο
Κάπως έτσι καταλήγω
Όταν η ψυχή παρακαλά
πάμε, Θεέ μου, εμείς οι δυο, καλά
Όσο εσένα θα κοιτάω
Μες τα μάτια να ρωτάω
Η ζυγαριά μου που κρατάω
λέει παντοτινά
Όσο εσένα θ’ ανασαίνω
πάλι θα ‘χω εδώ δεμένο
Τον πιθανό φυλακισμένο
να μου φτερουγά
3 σχόλια:
Καλημέρα Πυγμαλίωνα,
χαίρομαι που σε διαβάζω και διαπιστώνω πως είσαι καλά, λυπάμαι όμως από την άλλη, που διαβλέπω πεσμένο ηθικό. Ότι και να συμβεί με τη δουλειά δεν είναι προς θάνατον. Ακόμη και να τη χάσεις που λέει ο λόγος - εκεί τα πράγμτα είναι πιο δύσκολα βέβεαια- αλλά πάντα βρίσκεται κάποια λύση.
Το ότι πλέον αρκείσαι στα λίγα είναι πολύ καλό βήμα κατά εμέ και είναι ευτυχής ο άνθρωπος που το καταφέρνει αυτό.
Ευτυχώς δεν έχεις χάσει τον ύπνο σου.
Ο Λιδάκης μου αρέσει αν και τώρα δεν μπορώ να ακούσω το συγκεκριμένο άσμα.
Φιλιά πολλά και cheer up!
υγ αντε καλέ!
;)
Δημοσίευση σχολίου