Δεν ζηταω πολλα...(;)

Μικρη μου Γαλατεια,

Εχω διαγραψει καμια δεκαρια διαφορετικες εναρξεις αυτης της επιστολης, κι αυτο γιατι εχω μια διαολεμενη εσωτερικη παρορμηση να "φτιασιδωνω" το λογο μου. Ακομη κι οταν εχω την αναγκη να σε βρισω οσο πιο παθιασμενα μπορω, ακομη και τοτε μια αναστολη υπερανω των δυναμεων με κραταει! Ισως γιατι σε καθε μου κουβεντα εγω βλεπω μια κινηση σκακιου! Ετσι αθελα μου διακρινω πεντε ατακες-κινησεις σου που θα επακολουθησουν ως αποτελεσμα της δικης μου!

Λοιπον στο μπαλκονι μου κι αποψε, μετα απο ενα ντους που κρατησε 10 φορες πιο πολυ απο οσο θα πρεπε συμφωνα με τον ορισμο του! Ξεχαστηκα κατω απο το δροσερο νερο και ετσι τα δακρυα μου ηρθαν φυσικα να ακολουθησουν τις σταγονες του τρεχουμενου νερου! Δεν ξερω πως αλλη μια βραδυα, ενω ειχα κλεισει το λαπτοπ, βρεθηκα εδω και παλι μπροστα του, ενωπιος ενωπιω, με ενα γεματο ποτηρι ουισκι, που πινω παρα τη θεληση μου, μονο και μονο για τις "ευργετικες" του επιπτωσεις!

Η αληθεια ειναι πως και παλι δε θα τολμησω να σου γραψω οσα σιγουρα θα επελεγα να εκστομισω αν σε ειχα εδω κοντα μου! Εναι τοσα τα παραπονα που εχω απο σενα, κυριως λογω της φυγοπονης σου στασης ζωης, που μου εχουν στερησει το χαμογελο, μερες τωρα. Ισως ειναι καλυτερα ετσι... Κι αυτο γιατι καθε φορα απο αναποφευκτα "πεφτω" , εχω πλεον συνειδητοποιησει πως ειναι απλα και μονο για να ξανα-"ανεβω". Απλα με εκνευριζει η επιρροη που ασκεις επανω μου, οχι μονο συναισθηματικα αλλα πλεον και σωματικα, μιας και τα συμπτωματα της εκνευριστικης ελλειψης σου εχουν αρχισει να εμφανιζονται με διαφορες εκφανσεις!

Ξαναδιαβαζω βιαστικα τις παραπανω γραμμες, και καταλαβαινω οτι δεν πολυβγαζουν νοημα! Αλλα αδιαφορω και συνεχιζω!!! Ξερω πως οταν θα διαβαζεις αυτη την επιστολη, θα καταλαβαινεις πολυ καλα σε τι αναφερομαι! Απλα ειναι "κι αυτη η επαναλαμβανομενη ερωτηση απο παμπολους "λαθραναγνωστες" μου που μου εχει "καρφωθει" στο μυαλο τις τελευταιες μερες! Ακους εκει θρασσος να αμφισβητουν την υπαρξη σου, ερωτωντας με αν υπαρχεις!!! Φταις ομως μικρη μου κι εσυ που δεν με αφηνεις να εμφανισω τα πειστηρια μου σε σε αυτο το ατυπο δικαστηριο κι σε ολους αυτους τους δυσπιστους ενορκους!

Θα αρκουσαν αραγε μερικες φωτογραφιες σου που με τοσο ναζι τραβουσες λες και ηξερες οτι προοριζοταν για μενα; Η μηπως οι ηχογραφημενες μας τηλεφωνικες μας συνομιλιες, καποιες εκ των οποιων ξεπερνουσαν και τις 5 ωρες, ωρες μικρες μα ουσιαστικες! Εισαι ομως κι εσυ τοσο απολυτη, οταν μου δηλωνες οτι δε θα επελεγες να μου απαντουσες μεσω αυτης της επικοινωνιακης διοδου! Κι ετσι πρεπει εγω να υπομενω καθε απιστο Θωμα (και κυριως Θωμαιδα) κια να εφευρισκω καθε φορα μιαν "ευφυη" αποκριση στην πιο αναμενομενη ερωτηση!

Ετσι λοιπον δειλη μου Γαλατεια, με αφηνεις μονο, να προσπαθω πλεον να πεισω οχι μονο εμενα, αλλα κι ολους τους αλλους, οτι οχι μονο υπαρχεις αλλα κι οτι με σκεφτεσαι... κι ας προσπαθεις να πεισεις πρωτα απο ολους τον εαυτο σου, οτι δεν το κανεις πια με το να με διαγραφεις απο παντου. Ειμαι ομως υπερανω τετοιων τακτικων (η μηπως οχι) Σιγουρα ομως, οσο αφελως κι αν αντιδρω υπο πιεση, σιγουρα διατηρω τα οποια προσχηματα, που θα περισωσουν οσα κομματια μας ειναι αναγκαια ωστε να ελπιζουμε στο μελλον οτι θα εχουμε κατι που να αποκαλουμε κοινο παρελθον!

Σιγα σιγα και το τριτο ουισκι εχει φτασει στο τελος του, τα βλεφαρα μου εχουν βαρυνει ευτυχως περισσοτερο απο οσο μπορω να αντεξω, κι η μπαταρια του φορητου με προειδοποιει οτι θα με εγκαταλειψει οσονουπω! Ξερω πως δε θελω να κανω ανακεφαλαιωση αυτης της επιστολης, μιας κι αν το αποτολμησω θα πατησω διχως δευτερη σκεψη ενα delete κι αυτη μου η εγγραφη αποδοχη κι ομολογια του μεγεθους της μεθης και της αναστατωσης μου δε θα σου γινει ποτε γνωστη. Κι αυτο ειναι κατι που δε θα αφησω να συμβει, μιας και αποφασισα να μη σου στειλνω μονο φτιασιδομενα γραμματα απο δω και περα. Κι αν καποιοι "λαθραναγνωστες" μας δυσαρεστηθουν, ε τι να πω; Αλλωστε ποτε δεν εγραψα ουτε μια αραδα λεξεις, με γνωμωνα να αρεσουν σε αυτους αλλα σε σενα.

Αυτο που θελω απο σενα δειλη μου, ειναι να ανακτησεις το θαρρος σου, και να αναρρωτηθεις αλλωστε ποιοι ειναι ολοι οι λογοι που σε εκαναν να με επιλεξεις ως τον Πυγμαλιωνα σου!

Δε ζηταω πολλα, ετσι ; ; ;

Ο Πυγμαλιωνας σου.


Υ.Γ. Χωρις πολλα λογια κι επεξηγησεις, αποψε αποφασισα να σου στειλω τον χαρισματικο Κωστη Μαραβεγια, που απο παλια μας ειχε δειξει οτι το μελλον του διαφαινοταν ευοιωνο απο την εποχη των X-Darawish. Ετσι λοιπον, κι αποψε σταθηκε αδυνατο να σου στειλω μονο ενα τραγουδι κι ετσι δυο καταφεραν να περασουν το τεστ της επιλογης κι ελπιζω να σου αρεσουν οσο κι εμενα.

"Δεν Ζητάω Πολλά"

Μαραβέγιας Κωστής

Μουσική/Στίχοι: Μαραβέγιας Κωστής/Καλαντζόπουλος Παναγιώτης



Ξανάρθες ξημερώματα
Πριν σβήσουνε τ’ αστέρια
Και πριν προλάβω να σε δω
Με πήρανε αιχμάλωτο ξανά
τα δυο σου χέρια

Ξανάρθες ξημερώματα
Και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή και με το φως
πεθαίνει


Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μία φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι

Ξανάρθες ξημερώματα
κι όλο και με φιλούσες
κι όλη την ώρα έψαχνα
να δω μέσα στα μάτια σου μα εσύ
δεν με κοιτούσες

Ξανάρθες ξημερώματα
Και πάλι μεθυσμένη
λες και δεν έχει το πρωί
για την αγάπη σου στιγμή και με το φως
πεθαίνει

Δε ζητάω πολλά
όλα αυτά που μου λες στο σκοτάδι
να τα πεις μία φορά
με το φως το πρωί κι ένα χάδι

"Που να βρω μια να σου μοιάζει"

Μαραβέγιας Κωστής

Μουσική/Στίχοι: Μαραβέγιας Κωστής


Είπα και ‘γω για να ξεχαστώ
να βρω μιαν άλλη να ερωτευτώ
Ως το πρωί σε κλαμπ και μπαρ
Πήγα σε γυμναστήρια και σε χαμάμ

Πόσες ξανθές μελαχρινές
Χαρούμενες και μελαγχολικές
Πρασινομάτες ζωηρές
Φρικιά θεούσες τρέντυ λαϊκές

Μα... που να βρω μια να σου μοιάζει
Την ζωή μου έχεις χαράξει
Κι έχω τούτο το μαράζι
Πώς να βρω μια να σου μοιάζει

Είπα ν’ αλλάξω προορισμό
Να ταξιδέψω μήπως και συναντηθώ
Με το άλλο «άλλο μου μισό»
Που στην Αθήνα δεν μπορώ να βρω

Πήγα σε μέρη εξωτικά
Μεγαλουπόλεις και μικρά χωριά
πόσες Σουηδέζες Πατρινές
Κινέζες Ιρανές Θεσσαλονικές

Μα... που να βρω μια να σου μοιάζει
Την ζωή μου έχεις χαράξει
Κι έχω τούτο το μαράζι
Πώς να βρω μια να σου μοιάζει

Πατα το PLAY και δυναμωσε τα ηχεια!!!

boomp3.com



boomp3.com