14/2/09

Feeling good...


Μικρη μου Γαλατεια,


Ειλικρινα σκεφτηκες ποτε για πανω απο πεντε δευτερολεπτα, οτι η ανοησια που εκστομισα καμποσες εβδομαδες πριν, οτι δηλαδη θα εφευγα και θα σε αφηνα ειχε οριστικο χαρακτηρα; Ακομη κι εγω ο ιδιος δεν πιστευα ειλικρινα και απολυτα κατι τετοιο, κι αυτο το μαρτυρουσε το ερωτηματικο στην επικεφαλιδα της τελευταιας μου (μεχρι τωρα) επιστολης προς εσε!

Και ποια καλυτερη μερα να σου γραψω απο την ημερα που ειθιστε να γιορταζουνε οι ερωτευμενοι των (υποτιθεμενο) αγιο του Ερωτα; Ετσι λοιπον καθισα στο σκονισμενο κι ως εκ τουτης της αχρησιας οχι πλεον παλλευκο λαπ τοπ μου, με ενα ποτηρι διπλο κονιακ με παγο, κι αφεθηκα για αλλη μια φορα στην αυτοματη γραφη, με απωτερο σκοπο να καταδυθω στα αδυτα της ψυχης μου.

Ισως να με παρακινησε κατα ενα περιεργο τροπο η (ακομη πιο περιεργη) επιλογη μου να δω λιγο νωριτερα το "Seven pounds" με τον Will Smith. Παρεπιπτοντως, ποιος θα μου το ελεγε οτι αυτος ο νεαρος ηθοποιος πισω στο μακρινο 1990 που παρακολουθουσα ως πριγκηπα του Μπελ Εαρ, θα με ταρακουνουσε ολοενα και πιο συχνα με τις υποκριτικες του ικανοτητες.

Εκει λοιπον ακουσα και μια ολοφρεσκη διασκευη του Feeling Good που ειμαι σιγουρος οτι εσυ γνωριζεις απο την (επισης) διασκευη του σαφεστατα δημοφιλεστερου Michael Buble.πανω στην αρχικη κι αξεπεραστη Νina Simone... και παροτι θα πρεπε να νιωσω μελαγχολικος μεσα απο αυτη την ταινια, αντιθετως ενιωσα ακριβως οπως οι στιχοι του τραγουδιου περιγραφουν!

Κι ολα αυτα γιατι εχω εσενα στην καρδια μου... μια καρδια που ουσιαστικα χτυπα οχι μονο για σενα αλλα κυριως απο εσενα, αφου εσυ της εδωσες τη ζωογονο πνοη, να ξεκινησει να πρωτοχτυπα σε tempo Prestissimo!

Η μερα τουτη βεβαια σιμωνει στο τελος της, κι οπως φαινεται σαφεστατα, κανεις εκ των δυο μας δε θα παραμερισει την ηλιθια υπεροψια του και να καλεσει τον αλλο στο τηλεφωνο... ας ειναι ομως! Εγω τουλαχιστον αποφασισα να σου γραψω αυτη την επιστολη να την βαλω σε ενα φακελο και να τον αφησω κατω απο το προσκεφαλο μου. Αν μεχρι την αυγη δεν με επισκεφτεις στις ονειρικες μου περιπλανησεις, τοτε απλα θα τον καταστησω κι αυτον δεσμωτη της πορφυρης βελουδινης κορδελας, που σφιχταγκαλιαζει ολες τις επιστολες που επελεξα να μην ξεχυθουν να σε βρουν. Θα παραμενει στο τριτο συρταρι του σεκρετερ μου, που ειναι και το μοναδικο που κλειδωνει για να μην την αφησει ποτε να δραπετευσει, παρα μονο αν καποτε εγω αποφανθω οτι χρηζει αποφυλακισεως.

Λογια σκληρα φτερουγιζουν απο το στομα μου, και θα θελα να σε επειθα πως μιλα η αιθυλικη αλκοολη που ρεει αφθονη στις φλεβες μου, μα δε θα ημουν πειστικος, κι αυτο γιατι δεν με πολυνοιαζει! Μου αρκει να ειμαι ειλικρινης μαζι σου!

Ο Πυγμαλιωνας σου.


MUSE

"Feeling Good!!"


Birds flying high you know how I feel
Sun in the sky you know how I feel
Reeds driftin' on by you know how I feel

It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me
And I'm feeling good

Fish in the sea you know how I feel
River running free you know how I feel
Blossom in the tree you know how I feel

It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me
And I'm feeling good

Dragonfly out in the sun you know what I mean, don't you know
Butterflies all havin' fun you know what I mean
Sleep in peace when the day is done
And this old world is a new world
And a bold world
For me!!!

Stars when you shine you know how I feel
Scent of the pine you know how I feel
Oh freedom is mine
And I know how I feel

It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me
And I'm feeling good





8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημενε Πυγμαλιωνα,

Δεν μπορεις να φανταστεις την εκπληξη μου μολις τυχαια ανακαλυψα πως εστειλες χτες αυτη την επιστολη, μιας και ημουν πεπεισμενη οτι δε θα ειχα τη χαρα να διαβασω αλλη μια ακομη!

Παροτι δεν ειμαι εγω αυτη στην οποια απευθυνεσαι, νιωθω την αναγκη να σε ευχαριστησω που αλλαξες γνωμη και ξαναεγραψες για μας!

Ειθε να ειναι ξανα πιο τακτικες οι επιστολες σου!

Μια εν δυναμει Γαλατεια...

venus in furs είπε...

ίσως όχι τόσο ολόφρεση η διασκευή αλλά σίγουρα πιο ταιριαστή στο κλίμα της ημέρας! (αν και με λίγη καθυστέρηση)

cheers...

Unknown είπε...

@ Ανωνυμη

Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια! Μετα απο τοσο μακρα αποχη να ξερεις οτι τετοια σχολια ειναι που θα με ενθαρυνουν να συνεχισω την επιστολογραφια μου!

@ venus in furs

Λατρεμενη Αφροδιτη,

Οντως δεν ειναι τοοοσο φρεσκια για καποια σαν εσενα που παρακολουθει την ξενογλωσση μουσικη σκηνη εκ του συνεγγυς!

Εννοουσα εν σχεσει με την αυθεντικη βερσιον που αριθμει καμποσα πλεον χρονια παρουσιας!

Ειμαι ανοιχτος σε καθε μουσικη προταση σου για μελλοντικες μουσικες επενδυσεις προς τη Γαλατεια σου!

Θα περιμενω μειλ οσυ με τις πρωτες δεκα που σου ερχονται στο μυαλο ;-)

Μετα τιμης,

Πυγμαλιων.

seniorita είπε...

you are back λοιπόν...ή μήπως δεν έφυγες ποτέ;;;
:p

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένε φίλε μου,

Η υπεροψία είναι παντοτε ο εχθρός σε οποιαδήποτε σχέση και αν συνάψεις στην ζωή σου.
Δεν είναι ποτέ αργά να της τηλεφωνήσεις εσύ παραμεριζοντας την δική σου υπεροψία και νομίζω ότι θα το εκτιμήσει, άλλωστε ο άντρας πρέπει να κανει το πρωτο βήμα ως ορίζει το άτυπο πρωτόκολλο του έρωτα.
Οι γυναίκες φίλε μου είναι μυστήρια πλάσματα, απόκοσμα μα απαραίτητα όπως ο αέρας που αναπνέουμε.

innerthoughts είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
innerthoughts είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
innerthoughts είπε...

Ότι αξίζει να σωθεί, και στην καρδιά ειναι ριζωμένο....καλωσόρισέ το από τον πόνο να σωθείς.Στον έρωτα δεν υπαρχει εγωϊσμός....