Μικρη μου Γαλατεια,
Εχω αρχισει να πεφτω σε αντιφασεις! Αντιφασεις ζωτικης σημασιας, μιας και εχουν να κανουν με τις θεμελιωδεις αρχες που χρονια τωρα εχω αποφασισει οτι θα καθοδηγουν καθε βημα της ζωης μου. Κι ολα εχουν να κανουν με την αεναη συγκρουση του πνευματος με το σωμα! Την αυλη με την υλικη μου υποσταση!
Δεν ξεχνω πως παντα σε κουραζαν οι αοριστοι προλογοι μου γιαυτο θα τους παρακαμψω χωρις δευτερη σκεψη, για να σου πω το εξης: Θελω ενα σωμα ασπιλο απο το μενος του χρονου! Και ξερω πως για να με συνεφερεις στα συγκαλα μου, θα μου υπενθυμισεις χαιρεκακα, ως αλλος ληξιαρχος, την ημερομηνια γεννησης μου, μα αδυνατω να πιστεψω πως ενα τετοιο επιχειρημα θα με νουθετισει!
Χτες το βραδυ λοιπον, με μισανοιχτη την κερκοπορτα της σοβαροφανους μου αμυνας απο το αλκοολ και την διασπαρτη νυχτερινη ευθυμια, μια αιθερια και εμφανως νεοτατη Νυμφη εισεβαλλε στα βαλτωμενα νερα του θυμικου μου και με αποσυντονισε! Μια καλλιπυγος κορασιδα που το σμιλεμενο της κορμι "εφτυνε" καταμουτρα τον Νευτωνα και καθε τεκμηριωμενη θεωρια που διατυπωθηκε ποτε περι υπαρξεως της βαρυτητας και των αμειλικτων συνεπειων της!
Μια αψεγαδιαστη υπαρξη, που κι η "φαινομενικη" της τελειοτητα δεν ηταν ικανη να με κανει να υποψιαστω την αυταποδεικτη συμπαντικη αληθεια περι ανυπαρξιας της τελειοτητας! Ακομη κι η ασταματητη ενασχοληση της με τη διατηρηση της αψογης της εικονας πασει θυσια, με την συνεχη της ανησυχια για την συνοχη της κομμης της η την στιλπνοτητα των χειλιων της, δεν καταφερε να με κανει να ανακτησω την προ πολλου αγνουμενη ωριμοτητα μου!
Και καπου εδω αρχιζει το προβλημα... Η αναγκαστικη επιλογη μεταξυ εκ διαμετρου αντιθετων επιλογων! Νεοτητα εναντιον πειρας, σωματικη ελξη εναντιον πνευματικης γοητειας, ατρωτου κορμιου εναντιον σφυρηλατημενου νου. Κι η ζυγαρια δεν καταφερε να καταληξει σε ετυμηγορια, αποφασιζοντας εν τελει που θα γυρει! Γιατι ξεχασα να σου αναφερω πως για κακη (η για καλη) μου τυχη συνοδευομουν απο το αντιπαλο δεος καθε τετοιου αδιαμφισβητητου πειρασμου: μια ΓΥΝΑΙΚΑ!
Μια γυναικα που πληρουσε καθε προυποθεση για να φερει επαξια αυτο τον τιτλο τιμης! Που καθε χρονος που ειχε ζησει ηταν ενα ακομη εφοδιο της στον αγωνα εναντια καθε νεοτερης ανταγωνιστριας της και καθε υποψια μελλοντικης ρυτιδας ενα ακομη βελος στη φαρετρα της! Κι ετσι η εσωτερικη διαμαχη για το πιο απο τα αντιπαλα στρατοπεδα θα κερδιζε, αν οχι θριαμβευτικα τουλαχιστον επαξια την προσοχη μου κορυφωνοταν βασανιστικα.
Ευτυχως ποτε δεν τεθηκε αληθινα ενα τετοιο διλλημα αφου η μια ηταν φιλη κι αλλη μια εντελως αγνωστη και στιγμιαια "γνωριμια". Παρολα αυτα η συνειδητοποιηση της αδυναμιας μου να παρω αμεσα και σθεναρα μια τετοια αποφαση ακομη και σημερα, με εκανε να χασω τον υπνο μου και να κερδισω μερικες ακομη αμφιβολιες για τις οποιες αποφασεις εχω παρει στο παρελθον σε αναλογα σταυροδρομια της ζωης μου... κι οσες μελλουν να ερθουν ακομη!
Ο Πυγμαλιωνας σου...
9 σχόλια:
Ελπίζοντας οτι η μικρη σου Γαλατεια δε διαβάζει τα σχόλια σου, προτείνω με κλειστα μάτια ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ!
Θα συμφωνησω με τον 2Σχ2! Κοιτα να χαρεις το σφριγηλο κορμι της νιοτης και το εμπειρο και γεματο υποσχεσεις κορμι της πειρας.
Ας ελπισουμε οτι μαζι με τη Γαλατεια ουτε και η Marion μου δε διαβαζει τα σχολια σου!
Αν και νέα νομίζω ότι αυτό είναι κάτι το εφήμερο... Άλλα είναι αυτά που σε κάνουν γυναίκα και άνδρα. Αυτά που σε κάνουν κοπέλα και αγόρι είναι απλά μια ευτυχής συγκυρία που αρέσει στους μεγαλύτερους γιατί τους θυμίζει τι έχουν χάσει...
Από εσένα Πυγμαλίωνα περιμένω ωριμότερη στάση... Η νεότητα και η τελειότητα δεν είναι στα χρόνια και στο σώμα... Τς τς τς, εσείς οι άνδρες τι τρικλοποδιές βάζετε στον εαυτό σας! :)
@ 2Σx2: Κι αν ειναι υποχρεωτικη η επιλογη μιας απο τις δυο; Αχ, μακαρι η ζωη να ηταν τοσο γενναιωρη σε εσενα γιατι εγω παντα επρεπε να αποφασιζω!
@ damiel: Λογικο ειναι να τα λες αυτα αφου δε με ξερεις...
@ industrialdaisies: Συγγνωμη μα απο εναν Πυγμαλιωνα τι περιμενες; Τυχαια νομιζεις διαλεξα αυτο το nickname ;-) Η νεοτητα ειναι εκ φυσεως στο σωμα και εκ θεσεως στην ψυψη! (η τελειοτητα δεν εμπιπτει σε αυτο τον κανονα) Αρα τα ματια μου μονο τη σωματικη νιοτη μπορουν να διακρινουν (και πιθανοτατα να ποθησουν) σε μια νυχτερινη εξοδο ετσι δεν ειναι; Η διαπιστωση των οποιων εσωτερικων χαρισματων απαιτει επιμονη κι υπομονη!
Ειλικρινα ομως εκει εγκειται και η διαπιστωση μου πως δυσκολα συναντας και τα δυο στο ιδιο ατομο.
Εκτος κι αν ως αλλος Πυγμαλιωνας σμιλεψω το ιδεατο κορμι σ'αλαβαστρο και του εμφυσησω ολες τις αρετες που ψαχνω σε μια γυναικα. Λεμε τωρα!
Πολύ το σκέφτεσαι Πυγμαλίωνα. Σ'αυτά τα ζητήματα μιλάει η καρδιά και το σώμα, όχι το μυαλό. Τη στιγμή που αρχίζεις να σκέφτεσαι χάνεις τη στιγμή. Και μετά μένεις να την αναπολείς και να σκέφτεσαι "τι θα μπορούσε να ήταν".
Εκεί αρχίζει και η μυθοπλασία, αφού τα πάντα είναι καλύτερα στο μυαλό ως ιδεατά, φαντασιώσεις κι όχι ως εμπειρίες. Κι όταν επιτέλους ζεις τη στιγμή, πώς να συγκριθεί η κακόμοιρη με τη φαντασία; Ξέρεις που καταλήγεις τότε; Όταν συναντήσεις μια κοπέλα που σου αρέσει πραγματικά, βαθειά, που σε συγκλονίζει συθέμελα και μόνο η παρουσία της δίπλα σου να φοβάσαι να τη γνωρίσεις (και αν τη γνωρίσεις να φοβάσαι να την αγγίξεις) για να μην την "τσαλακώσεις". Γιατί είναι "τέλεια". Στο μυαλό σου...
@ ανωνυμο: ποσο δικιο εχεις; μα η διαθεση μου να σε επιβεβαιωσω αντικρουεται απο την αντιθεση μου προς την επιλογη σου να τα δηλωσεις ολα αυτα πισω απο ενα προσωπειο ανωνυμιας! ας διαλεγες ενα nickname να ξερω κι εγω ποτε θα με ξανασυμβουλεψεις η ακομη καλυτερα αν ειχες τους λογους ας διαλεγες να μου τα πεις ολα αυτα με ενα e mail...
Dear Πυγμαλίωνα σου έστειλα comment αλλά μόλις είδα ότι δεν δημοσιεύτηκε τελικά, μάλλον θα έκανα κάτι λάθος. θα συμφωνήσω με τον "ανώνυμο", πολύ το σκέφτεσαι, αν και πιστεύω πως αν είχες την επιλογή θα προτιμούσες τη ζωογόνο νιότη έναντι της πείρας!
p.s.:στο νέο σου post, τι ακριβώς περιμένεις να σχολιάσουμε; ο λόγος στους άντρες-αναγνώστες σου λοιπόν...
@ miss piggy: Αν ειχα την απολυτη επιλογη θα διαλεγα, οπως απαντησα στην industialdaisies, το συνδυασμο και των δυο. Who wouldn't anyway? Εσυ δε θα θελες ενα καλογυμνασμενο αγοριστικο κορμι να σε "βασανιζει" για ωρες κι ενα "ρωμαλεο" αντρικο μυαλο να σε "ηδονιζει" για... παντα;
Πυγμαλίων ένας τέτοιος συνδυασμός αρσενικού έχει να εμφανιστεί από την αρχαιότητα, ξέρεις, "καλός κ'αγαθός" (ή κάπως έτσι); οπότε πλέον το να προσμένω ένα τέτοιο άντρα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα και όλως περιέργως το πρότυπό μου απέχει λίγο από αυτό που περιγράφεις...κακό αυτό ε?
Δημοσίευση σχολίου