Μικρη μου Γαλατεια,Πρωτομαγια σημερα! Ημερα γιορτινη, της ανοιξης κρεσεντο. Αν και σημερα η ανοιξη δεν ειχε τα κεφια της και δε μας χαρισε ηλιο λαμπρο και ενα ζεστο της χαδι πανω στα παλλευκα μας χερια, που αρχισαν διστακτικα να ξεπροβαλλουν κατω απο τα μανικια του χειμωνα.
Η επισημη πρεμιερα των λουλουδιων σημερα, που ολα σε κυκλικους χορους, χορευουν σχηματιζοντας πολυχρωμα στεφανια στις πορτες των σπιτιων.
Βασιλιας καθολικης αποδοχης του ανθηρου βασιλειου, το ροδο! Αυτο το εξοπλισμενο με αγκαθια συμβολο πολλων εννοιων και καταστασεων, ειναι η επιτομη της ιδεας που ολοι εχουμε για το καλλος των λουλουδιων.
Θυμηθηκα λοιπον σημερα ενα ποιημα που ο Robert Burns παρομοιαζε την αγαπημενη του με ενα τριανταφυλλο του Ιουνη. Η πρωτη στροφη αυτου λοιπον του ποιηματος καποτε "πρωταγωνιστουσε" σε μια διαφημιση ενος ουισκι. Εισαι πολυ μικρη γλυκια μου για να το θυμασαι, το ξερω, αλλα θα χαιρομουν αν καταφερνες να ανακαλυψεις σε ποια!
Περιμενοντας την απαντηση σου, σε αφηνω βιαστικα για να προλαβω, οχι να δω, αλλα τουλαχιστον να οσφρηστω, την πανηγυρικη ελευση του καλοκαιριου.
Ο Πυγμαλιωνας σου...
A Red, Red Rose
My Luve 's like a red, red rose
That 's newly sprung in June:
my Luve 's like the melodie
That's sweetly play'd in tune!
As fair art thou, my bonnie lass,
So deep in luve am I:
And I will luve thee still, my dear,
Till a' the seas gang dry:
Till a' the seas gang dry, my dear,
And the rocks melt wi' the sun;
I will luve thee still, my dear,
While the sands o' life shall run.
And fare thee weel, my only Luve,
And fare thee weel a while!
And I will come again, my Luve,
Tho' it were ten thousand mile.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου