13/7/08

Αντιπερισπωντας το... ανεκπληρωτο!

Μικρη μου Γαλατεια,

Ολημερις σκεφτομουν καθε πιθανη εναρκτηρια φραση για την αποψινη μου επιστολη! Ζευγαρωνα επιθετα με ουσιαστικα, εψαχνα ευφυολογηματα κι "εξυπναδες" κι ολα αυτα εις ματην. Κι αυτο γιατι την ωρα που σου γραφω ακουω ραδιοφωνο διαδικτυακα και η προσοχη μου αποσπαται συνεχως απο τραγουδια, και κυριως απο αυτο που θα επιλεξω να σου αποστειλω για να ακουσεις.

Ετσι αποψε αποφασισα να σου γραψω πρωτα για το τραγουδι που θα θελα να σου στειλω κι αυτο δεν ειναι αλλο απο το πασιγνωστο "Καλοκαιρια και χειμωνες", αλλα οχι στην κλασσικη πια εκτελεση απο το Δημητρη Μητροπανο, αλλα η αναπαντεχα αισθαντικη κι ολοφρεσκη διασκευη του απο τον συντοπιτη μου Μπαμπη Στοκα, σε μια "λαιβ" ηχογαφηση του απ τις χειμερινες του εμφανισεις στον Ζυγο.

Το πιο πιθανο ειναι πως με εχουν επηρρεασει τοσο πολυ ολες αυτες οι ερωτησεις απο τους "λαθραναγνωστες" της επιστολογραφιας μου για την υπαρξη σου,που εχω αρχισει κι εγω να αμφιβαλλω αν υπηρξες ποτε στη ζωη μου! Φανταζεσαι σε ποια κατασταση σχιζοφρενειας εχω περιπεσει, να με αμφισβητω και να με αντικρουω με αδιασειστα επιχειρηματα, ταυτοχρονως κι ισοδυναμα!

Κι η αληθεια ειναι πως οσα πειστηρια θα ειχα να αποδειξω περιτρανα την υπαρξη σου, ειναι ολα μη αποδεκτα απο ενα δικαστηριο, οπως θα ελεγε και μια φιλη μου δικηγορος! Καθως καποια απο αυτα ειναι προσωπικα σου ( η μας καλυτερα) δεδομενα κι αλλα ειναι απλα θαμμενα στους λαβυρινθους της μνημης μου.

Ενα-ενα τα παραθυροφυλλα των γειτονων μου κλεινουν, μα πριν το κανουν κοιτουν με περιεργεια εμενα που με το λευκο μου λαπτοπ να σου γραφω απο το καταπρασινο μπαλκονι μου και με ενα σετ ακουστικα να ακουω μουσικες και τραγουδια που ενδεχομενως θα αλλαξουν τον ρου της εμνευσεως μου, ισως παρεκλινοντας την προς πιο ευχαριστα θεματα! Θεματα που ισως δε θα στεναχωρησουν ουτε εσενα ουτε και καποιον που ισως κι αθελα του λαθραναγνωσει αυτη την επιστολη!

Ελα ομως που μια λεξη εχει στοιχειωσει το μυαλο μου και δε λεει να μα αφησει να συγκεντρωθω και να σου γραψω... Τα λεπτα περνουν σαν σιφουνας κι ο κερσορας παραμενει εκει, ακινητος (κι ουχι αεικινητος οπως αλλες φορες) ν' αναβοσβηνει σαν φαρος μες στη νυχτια! Κι αυτη η λεξη δεν ειναι αλλη απο το ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟ! Δεν ξερω αν αυτο ειναι ευτυχια, κατα πως μας τα λεει ο Μανωλης Φαμελος, μα αυτο που εγω περιμενω να ερθει εισαι Εσυ... και μονο ευτυχισμενο δεν με καθιστα ολη αυτη η αεναη προσμονη!

Οι αντιπερισπασμοι παμπολοι κι ολοι τους φερουν διαφορα γυναικεια ονοματα. Ειναι οσες κοπελες κατα καιρους εχουν προσπαθησει να κερδισουν την προσοχη μου, με διαφορες μεθοδους, κι αν κρινουμε εκ του αποτελεσματος ολες τους ανεπιτυχως! Το μονο τους επιτευγμα, για το οποιο θα πρεπε να τις ευγνωμωνεις, ειναι να καταστησουν ολοφανερη την δικη σου υπεροχη και να δικαιολογησουν περιτρανα τη δικη μου εμμονη στο να συνεχισω να σου γραφω!

Ομως αποψε δε θα καταφερω κατα πως φαινεται να ολοκληρωσω εστω και μια παραγραφο, εοντας ενα σαφες νοημα η σκοπο! Και γιαυτο θα πρεπει να κατηγορησεις (τροπος του λεγειν βεβαια) την εκφωνητρια του ραδιοφωνικου σταθμου που μου κραταει παρεα ωρα τωρα! Ισως θα ταν καλυτερα κατα τη συγγραφη της επομενης μου επιστολης να εχω ακομη πιο ξεκαθαρο ενα θεμα που θα θελα σου αναπτυξω... καθως και λιγοτερους εως μηδενικους αντιπερισπασμους!

Ο Πυγμαλιωνας σου.




"Καλοκαίρια και χειμώνες"

Στόκας Μπάμπης




Αν στείλεις μήνυμα χαράς, σημάδι πως με αγαπάς

Αγαπημένη

Να ’ρθεις, θα σε καλοδεχτώ, κι αν χάθηκες σε αγαπώ !

Αγαπημένη

Καλοκαίρια και χειμώνες περιμένω να φανείς

Δάκρυα καυτά, σταγόνες θα με καιν ώσπου να ’ρθεις

Θα με καίνε, θα με καιν ώσπου να ’ρθεις

Κι αν θέλεις όρκους της ζωής, θα ορκιστώ από αρχής

Αγαπημένη

Εγώ στα μάτια σου μετρώ τ’ απέραντο και το μικρό

Αγαπημένη

Καλοκαίρια και χειμώνες...

Καλοκαίρια και χειμώνες...


Πάτα το "PLAY" και δυνάμωσε τα ηχεία!!!


boomp3.com

14 σχόλια:

dr.SeenG είπε...

Καλημέρα φίλτατε Πυγμαλίωνα. Όπως πάντα εμπνευσμένος! Σήμερα έπιασες μια ευαίσθητη χορδή... Το Καλοκαίρια και χειμώνες είναι (μαζί με το Δυο νύχτες) ότι καλύτερο έχει βγάλει η ελληνική μουσική σκηνή. Ο Μητροπάνος προσωπικά μ'έχει εμπνεύσει πάρα πολύ. Δεν αναφέρομαι στις επαγγελματικές μου δραστηριότητες, αλλά στις προσωπικές μου στιγμές. Είναι αξεπέραστος και με την ευκαιρία, να εκφράσω τη λύπη μου για τις δύσκολες στιγμές που περνάει.
Φιλιά σε όλες τις Γαλάτειες... από Καλαμάτα μέχρι... Κρήτη... και Κατερίνη!

seniorita είπε...

τυχερή αυτή η Γαλάτεια..ελπίζω να το ξέρει..ωραίο τραγούδι!

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Νομιζω οτι η Γαλατεια μερικες φορες προτιμα να αναγιγνωσκει την πιο "ανθρωπινη" και αληθινη πλευρα του Πυγμαλιωνα. Τον λογο που προερχεται απο σκεψη που δεν εχει ειρμο. Τον οχι και τοσο "φτιασιδωμενο" λογο... Τις σκεψεις που γραφονται "διχως σκοπο"... Δεν ειναι πιο αληθινες;

pinelopi t. είπε...

Τι τυχερή η Γαλατεια.. τι άτυχοι εμείς που παντα ζούμε με την προσμονή της ευτυχίας κι όταν έρθει δεν τη ζούμε αλλά περιμένουμε για την ακόμη πληρέστερη ευτυχία.. και τελικά η ζωή απλά μας προσπερνάει..

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ είπε...

@ dr.Seeng

Γιατρε μου σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια μια και ειλικρινα δε θεωρω αυτη την επιστολη ως μια απο τις πιο εμπνευσμενες!

Τωρα αναφορικα με το τραγουδι, ακουω την αυθεντικη εκτελεση μολς τωρα κι ας ειναι ενα καλοκαιρινο μεσημερι!

Τωρα για το Δυο νυχτες τι να πω? Απλα οτι υπηρξε για ενα διαστημα κι αυτοσχεδιο ringtone μου!

Στη διαθεση σου αν το θες, κι οποιο θες κατα παραγγελεια! Ε, τι να μη βγαλω την υποχρεωση ;-)

@ seniorita

seniorita μου ειλικρινα δεν ξερω αν αυτη νιωθει τυχερη, η εστω με την εννοια που το πιστευετε εσεις! Βλεπετε αλλωστε οτι οι επιστολες μου παραμενουν κατα πασα πιθανοτητα ανεπιδοτες!

Αλλα τι να κανω κι εγω ο αμοιρος, φταιει που αρνουμαι παιδιοθεν να γευτω λωτους ;-)

Σας περιμενω ξανα εις το εγγυς μελλον!

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ...

Αχχχ, αγαπητη μου οι πιο μυχιες μου σκεψεις ακομη δεν εχουν βρει το δρομο τους απο το νου και την καρδια μου στα ψηφιακα επιστολοχαρτα μου...

Και να σας πω οτι ακομη δεν εχω καταφερει να διαισθανθω καν αν θα τα καταφερουν καποτε!!!

@ pinelopi t.

Ομηρικη Βασιλισα μου να ξερες οτι χρειαστηκα να διαβασω αρκετες φορες το σχολιο σου μεχρι να καταφερω να αποστασιοποιηθω απο τα αρχικα συναισθηματα που αναμοχλευσε μεσα μου!

Τι να πω κι εγω;;; Οτι ειν' ωρες, συνηθως μικρες, που κι εγω ακομη αρχιζω να νιωθω οτι αναλογα με σενα;

Αλλα κι ετσι ποτε δεν μετανιωνω ουτε ροτα δε σκοπευω να αλλαξω "τωρα και πισω" που λενε κι οι Φρουροι της Αχαιας!

Μετα τιμης,

Πυγμαλιων.

rip1708 είπε...

καλημερα..δεν εχει τοση σημασια αν κατι υπαρχει η οχι..αλλωστε ακομα και η ιδια μας η υπαρξη ειναι υπο αμφισβητηση..παντα το ιδιο ερωτημα αν ζουμε στον κοσμο που υπαρχει οταν ανοιγουμε τα ματια η σε αυτον που υπαρχει οταν τα κλεινουμε..ακομα δε λιγοτερη σημασια εχει να πεισεις καποιον εξω απο αυτο που ζεις οτι αυτο που ζεις υπαρχει..ανουσιο τελειως..
να εχεις μια ομορφη μερα καλε μου πυγμαλιωνα

naya είπε...

Αν το ανεκπληρωτο ηταν η ευτυχια δεν θα ειχατε αντιπερισπασμους..
τι λετε?

child in time είπε...

poli omorfo to teleutaio sou post se euxaristo pou me parotrines na to diavaso! isos na sou exoun kanei polles fores autin tin erotisi....to keimeno sou einai alligoriko?

Katerina είπε...

καλησπέρα,
πολύ όμορφο το blog σου,

με ταξίδεψες....

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ είπε...

@ rip1708

Αγαπημενη μου και κατα ενα χρονο μεγαλυτερη πια rip1708,

Δυσκολα θεματα προς συζητηση για ενα απομεσημερο του θερους, και κυριως α ανοιγουμε ξανα τα ματια μας μετα απο εδω!

Αστα, δε θελω να σκεφτομαι τετοια οταν το μονο που θελω ειναι να αναπολλω τις ωραιες στιγμες που εχω περασει με τη Γαλατεια και να μειδιω απο ευχαριστηση!

Οσο για τα ερωτηματα, θα δεις και σε αυτα τα σχολιο που επονται του δικου σου οτι επαναλαμβανονται και θα συνεχισουν να ερχονται!

Ειναι θαρρω η μοιρα μου να μιλω αδιαλλειπτως για τη μικρη μου Γαλατεια!!!

@ Naya

Naya μου

Κι εσεις με τετοια θεματα που θετετε με δυσκολευεται!

Τι θα λεγατε να τα αναλυαμε διεξοδικως ισως κι εκ του συννεγγυς?

Αρχες Αυγουστου θα ειμαι για καμια εβδομαδα λιγο εξω απο την Πατρα κι αν θα ηταν εφικτο κι επιθυμητο θα χαιρομουν αν τα λεγαμε παρα θιν' αλλος!

@ child in time

Καλως ορισες μικρο παιδι του χρονου!

Αχ σε αυτη την ερωτηση θα σε παροτρυνω να αφεθεις να πιστεψεις οτι διαισθανθεις η.... οτι σου πει ο νονος σου ;-)

Σε περιμενω ξανα!

@ Katerina

Κατερινα μου οχι οσο εσυ με το καραβακι σου ;-)

Προσμενω νεα σου επισκεψη!

γυάλινο δάκρυ είπε...

Το blog σου είναι πανέμορφο! Και γράφεις πολύ ωραία και νοσταλγικά..
Είσαι και από τα μέρη του πατέρα μου...
Καλώς σε βρήκα λοιπόν :)

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ είπε...

@ γυάλινο δάκρυ

Για να ακριβολογουμε εγω σας βρηκα κυρια μου ;-)

Μενω παντως στο "καλως" κι ευχομαι να σας επαληθευσω στο μελλον!

Μετα τιμης,

Πυγμαλιων.

naya είπε...

Εχετε δικιο αγαπητε..κ εγω τωρα που το ξαναδιαβασα..δυσκολευτηκα!
Οταν με το καλο βρεθειτε στα μερη μας,ενημερωστε!
Καλησπερες!

Ανώνυμος είπε...

Ουπς παρασύρθηκα και την διάβασα και εγώ την επιστολή!
Θα προτιμούσα Μιτροπάνο στο συγκεκριμένο τραγούδι!φιλια