Η ζηση δε γυρναει replay!

Μικρη μου Γαλατεια,

Το οτι θα σου εστελνα μιαν επιστολη τοσο συντομα, ουτε κι εγω δε θα το πιστευα! Οτι θα σου εστελνα να ακουσεις ενα τραγουδι, του οποιο ενας απο τους δυο ερμηνευτες του θα ηταν ο Ανδρεας Μικρουτσικος (του "σημερα" που εσυ βιωνεις) αυτο σιγουρα δε θα το πιστευες εσυ!

Κι ομως! Ας οψεται η μετακομιση που κανω αυτες τις μερες, κι η αναζητηση σε σκονισμενα χαρτοκουτα κι ανηλιαγα υπογεια, να βρω μικρους θησαυρους του παρελθοντος. Ε, φυσικα δε θα μπορουσαν να λειψουν τα απο καιρο ξεχασμενα "βινυλια". Εσυ φυσικα μου εχεις εκμυστηρευτει ανερυθριαστα οτι δεν εχεις ποτε σου αγορασει ουτε ενα δισκο, κι απορεις, που εγω ακομη αποκαλω με αυτο τον τροπο τα cd's!

Μεταξυ πολλως αλλων, ανακαλυψα κι αυτο τον ομωνυμο δισκο με το τραγουδι. Ειναι ενας δισκος, που οπως με ολα μου τα αγαπημενα βινυλια, θυμαμαι ποτε κι απο που τον αγορασα, εν αντιθεσει με τα μυριαδες mp3's που εχω κατεβασει σωριδον κι εχω ακουσε απο ελαχιστα εως καθολου! Θυμαμαι λοιπον τη χαρα που τον ειχα βρει σε ενα μικρο δισκαδικο, καπου στο παρακμιακο κεντρο της Αθηνας, κοντα στο Δημαρχειο, μες στο προστατευτικο σελοφαν του, με το εξευτελιστικο τιμημα ακομη και για το μακρινο (για σενα) 1 9 9 7 , των πεντακοσιων (5 0 0 !) παλιων παλιων καλων δραχμων!

Θυμαμαι επισης τη ζηλια στο προσωπου του τοτε "κολλητου" μου φιλου, φανατικοτερου εμου συλλεκτη δισκων, οταν του επεδειξα το ανεγγιχτο μεχρι στιγμης "ανεκτιμητου" αποκτηματος η μαλλον ευρηματος! Κι ολα αυτα για το ομωνυμο τραγουδι, και το περι ου ο λογος κι η επιστολη τουτη, που ηταν αγαπημενο και των δυο μας!

Ας μη γελιομαστε βεβαια! Το τραγουδι ειναι "μοναδικο" εξ' αιτιας του ταλεντου του Μανωλη Ρασουλη κι ουχι για τις αμφισβητισιμες (αν οχι αμφισβητεες - Θερμεσιλαε συγχωρεσε με για εναν πιθανο νεολογισμο) ικανοτητες; του Ανδρεα Μικρουτσικου ως τραγουδιστη! κι ομως το αποτελεσμα ειναι αξιολογο, μεσα απο την συμπραξη των δυο τους!

Εχω τις αμφιβολιες μου για το κατα ποσο θα σου αρεσει, εστω και σαν ακουσμα αυτο το τραγουδι! Ομως στο στελνω μονο γιατι αποτελει για μενα, ενα φαρο αναμνησεων των φοιτητικων χρονων μου, που λογω επαγγαλματικων υποχρεωσεων , φανταζουν ως αρχαια ιστορια στα ματια μου, και της δυνατης μου φιλιας με τον Σ. που εξ΄αιτιας μιας δικης μου παρατεταμενης κακης ψυχολογιας και διαφορων "καλοθελητων", φανταζει ως προιστορια...

Κι οπως μελωδικα δηλωνει ο ποιητης Κυριος Μανωλης Ρασουλης ...

"Η ζηση δε γυρναει replay"

Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ !

Ο Πυγμαλιωνας σου.

"ΝΑ 'ΜΑΣΤΕ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΑΝΤΡΕΑ"



ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ


ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ


Να μαστε πάλι εδώ Αντρέα, οι δρόμοι τρέχουν χιαστί
σημείο χ και μεις παρέα και ας φύγαν χίλιοι δυο καιροί
Μένω κατάπληκτος Μανώλη, δεν ξέρω αλήθεια τι να πω
Πώς γίνεται ο καθένας όλοι και όλοι πώς γίνονται εγώ

Σαν μια Ιθάκη είναι το τώρα, που όλο γυρίζω να τη βρω
και με των Δαναών τα δώρα, γελώ τον δόλιο μου εαυτό
Αμάν βαριά φιλοσοφία, ας πουμε κατι πιο απλό
καλές οι Η.Π.Α. και η Ρωσία, μα έχω το δράμα μου και γώ

Μια από τις σχέσεις που δε ξέρεις, μου φώναξε ένα πρωινό
κάνεις εσύ αυτό που θέλεις, γι' αυτό βαθιά και σε μισώ
Και γω δεν είμαι με τη Μαίρη κι όμως μαζί της έχω γιο
με σεργιανά σ' άγνωστα μέρη χάνομαι, βρίσκομαι και ζω

Ελπίδες μέσα στη φορμόλη και πολλαπλάσιοι οι καιροί
άλλαξε τόσο αυτή η πόλη, μα 'μεινε ίδιο κατιτί
Το πρώτο πρώτο μας τραγούδι, αυτο θαρρώ πως θες να πεις
Κάλλιο στο χώμα το λουλούδι παρά σε βάζο περιωπής

Περνούν γερνούν τα γεγονότα, μα είναι καλό που 'μαστε εδώ
Φαντάσου φτάνει και μια νότα κι αλλάζεις όλο το σκοπό
Νομίζω έτσι και η ζωή μας σαν όπως λεν τα πάντα ρει
Στη θαλασσά η εκβολή μας και όμως γυρνάμε στην πηγή

Ναι το ποτάμι δε στερεύει καθάριο τρέχει το νερό
ενώνει δεν μεταναστεύει πηγή και γη με ωκεανό
Κάλλιο που όσο και να κλαίει ο κάθε που θα νοσταλγεί
η ζήση δε γυρνάει replay κι οι δρόμοι τρέχουν χιαστί


Πάτα το "PLAY" και δυνάμωσε τα ηχεία !!!


Boomp3.com