Παντοτινα εφηβικη Πηνελοπη

Μικρή μου Γαλάτεια,

Δε θα πιστεψεις ποτε τι συνεβει! Οσο κι αν χρονια πιστευα πως ειχα την αποκλειστικη κι αμεριστη σου προσοχη διαψευστηκα πανηγυρικα! Τελικα φαινεται πως η αισθηση που με διακατειχε οτι ησουν η μουσα μου ηταν ψευδης! Κι εχω πειστηρια γι'αυτη μου τη δηλωση οπως μπορεις να δεις!

Κι απ' οτι φαινεται ησουν πολυ πιο... γενναιοδωρη με την candyblue. Και να ξερεις (αν και ειμαι σιγουρος, οσο κι αν με πληγωνει, πως χρονια τωρα εχεις μαθει πως να παριστανεις την αμαθη παιδουλα για να δινεις τροφη στο ηδη υπερτροφικο πυγμαλιωνικο μου συνδρομο) πως πληγωσε ακομη περισσοτερο τον ανδρικο μου εγωισμο οτι προσεφερες τις "υπηρεσιες" σου ως μουσα σε μια γυναικα.

Ας ειναι! Καλα να παθω για να πιστευω πως, παροτι σε παραμελω τοσο καιρο και εχοντας να σου γραψω ενα γραμμα για χρονια, εσυ θα στεκεσαι εκει, ως μια παντοτινα εφηβικη Πηνελοπη, υφαινοντας καρτερικα και αγνοωντας υπεροπτικα τον καθε επιδοξο μνηστηρα (μα οχι την αδιαμφισβητητα γοητευτικοτατη μνηστη).

Θα σε αφησω βιαστικα προς το παρον με την ελπιδα μως η μετανοημενη σταση μου θα εκτιμηθει απο εσενα και πως στο μελλον θα γινεις ξανα και παλι η κινητηρια δυναμη της εμπνευσης, του ερωτα, της απολαυσης κι εν τελει της ζωης μου!

Ο Πυγμαλίωνάς σου...