17/5/08

Τριτη ....... ..... 5

Μικρη μου Γαλατεια,

Καθε πρωι ξυπναω με την προσμονη να βγω απο το σπιτι μου και να αναζητησω μια επιστολη σου στο γραμματοκιβωτιο μου, στην εξωπορτα της μονοκατοικιας μου! Μα φευ!!! Μερες τωρα (για να μην πω εβδομαδες) συνανταω τον ταχυδρομο στα σκαλια και πλεον εχει καταλαβει πως δεν περιμενω καμια επιστροφη φορου αλλα κατι πιο ουσιαστικο, και μου γνεφει με συμπονοια να μην κατεβω ως την καγκελοπορτα μιας και για αλλη μια φορα ηρθε με αδεια χερια...

Μου ειχες υποσχεθει πολλα αλλα αυτο που περισσοτερο μου στοιχισε οτι δεν τηρησες ηταν οτι ακομη δεν μου εγραψες ενα γραμμα! Οχι ενα μειλ μικρη μου αλλα ενα γραμμα χειροπιαστο! Να μυριζει το αρωμα σου, και να εχει επανω του το αγγιγμα σου! Να μπορω να το αγγιξω στο μαγουλω μου και να φανταζομαι οτι εχω το δικο σου ξανα κοντα μου και να αναπολω καποιο απογευμα τη δυση του ηλιου κι εσενα πιο λαμπρη κι απο την ιδια την ανατολη του!

Εχω ενα συρταρι γεματο παλιες επιστολες απο ενα ετεροκλητο πληθος αποστολεων, που κατα καιρους αλληλογραφουσα κι ομως ουτε μια απο σενα! Εσενα που ο λογος ειναι μια αλληλουχια απο λεκτικα διαμαντακια! Ισως βεβαια να μη μου αρεσαν αυτα που θα ειχες να μου πεις, το σιγουρο ειναι οτι θα μου αρεσε ο τροπος που θα μου το ελεγες η εγραφες!

Αλλωστε πως θα ξερω αν σου λειπω, μου λες? Δεν αρκουν τα σημαδια που διακρινω γυρω μου, ουτε η διασθηση οτι θα πρεπει να ετοιμαστω για την νεα ελευση σου στη ζωη μου! Και μην αρκεστεις σε ενα λακωνικο γραμμα μιας και ποτε δεν ημουν φαν του "Λακωνιζειν εστιν φιλοσοφειν" Θελω ενα γραμμα που θα διαβασω με μια τελετουργια που σιγουρα θα κρατησει ωρες!

Αντε λοιπον τι σκεφτεσαι? Κατσε στο σεκρετερ σου και γραψε μου. Γραψε μου!!!

Ο Πυγμαλιωνας σου.

Υ.Γ. Αποψε σου στελνω να ακουσεις μια διασκευη της πασιγνωστης κι υπεροχης "Αυρας" το υ Δημητρη Παναγοπουλου, που αποτελει αυτο που στα Αγγλικα ευστοχως αποκαλουν "One hit wonder" μιας και ηταν ενα εκπληκτικο τραγουδι, που ποτε δεν διαδεχτηκε κανενα αλλο απο τον δημιουργιο του! Βεβαια μιας και σου ειναι πολυ γνωστη η αυθεντικη εκτελεση του σου στελνω μια ολοφρεσκη διασκευη του απο τον ιδιο τον δημιουργο της, με μια εντελως αναπαντεχη μουσικη προσεγγιση του!

Υ.Γ.2 Η επιστολη αυτη γραφτηκε πολυ βιαστικα και με πολλους αντιπερισπασμους, που δεν με αφησαν να την προσεξω ιδιατερως! Ομως αποψε επρεπε πασει θυσια να σου γραψω! Ελπιζω εσυ να εχεις την ηρεμια και το χρονο που θα χρειαστεις!




"Αύρα"

Παναγόπουλος Δημήτρης



Από την πόρτα σαν θα βγω, θα δω τον ήλιο στρογγυλό
Και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου!
Μια καλημέρα θα σου πω, μετά θα φύγω θα χαθώ,
Κι ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου!

Γιατί είμαι αέρας που περνά, μέσα στης πόλης τα στενά,
Και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν!
Γιατί είμαι αύρα εσπερινή, πνοή καθάρια ζωντανή,
Που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν...

Φεύγω ψηλά για το βουνό κι ύστερα πέφτω στον γκρεμό
Και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη,
Και κουβαλάω μες στη σιγή μιαν ανυπότακτη κραυγή,
Και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει!!!

Γιατί είμαι αέρας...




Πατα το PLAY και δυναμωσε τα ηχεια!!!



boomp3.com

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πυγμαλίωνα,

Ως από καιρό αναγνώστρια των επιστολών σου, αλλά και της ψυχής που έχεις δημιουργήσει εδώ, είμαι σίγουρη ότι θα λάβεις σύντομα γράμμα από ...τον ταχυδρόμο.
Τα "κρυπτογραφικά" μονοπάτια σου θα οδηγήσουν την Γαλάτειά σου ακριβώς μπροστά στην αυλή σου. Στο γραμματοκιβώτιό σου.


Ι.Ν.

Madame Bovary είπε...

Εύχομαι να σου γράψει σύντομα.

dr.SeenG είπε...

Πυγμαλίωνα με στενοχωρείς... Αυτές τις μέρες χάθηκες και ξαφνικά γράφεις για τη Γαλατεία, η οποία έχει εξαφανιστεί. Μήπως σκοπεύεις να κλείσεις το μπλογκ???????????????????????
(Τις τελευταίες μέρες είχα κι εγώ βαρύ πρόγραμμα. Αλλά την υπόσχεσή μου δεν την έχω ξεχάσει. Περιμένω αυτό που σε ζήτησα στο προηγούμενο ποστ ε...)
Καλή σου εβδομάδα φίλε Πυγμαλίωνα κi εύχομαι σύντομα να έχεις γράμμα :)

Noname είπε...

Αχ,βρε Πυγμαλίωνα... Με ταξίδεψες πολλά χρόνια πίσω...όταν εγώ ήμουν η Γαλάτεια για κάποιον που δεν του άξιζε αυτή η σιωπή και που όμως εγώ δεν κατάλαβα και δεν εκτίμησα ποτέ.Ακόμα διαβάζω αυτά τα γράμματα - δεν έχουν πλέον την σημασία για μένα που θα είχαν τότε - και θυμώνω με τον εαυτό μου για αυτή μου τη συμπεριφορά.Νομίζω όμως πως τώρα αυτά που λέω δεν έχουν καμία σημασία αφού την ζημιά την έκανα τότε...Ευχομαι η δική σου Γαλάτεια να καταλάβει νωρίτερα...από το...αργά.

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ είπε...

@ Ι.Ν.

Ειθε να ειναι οπως τα προβλεπεις και να λαβω συντομα ενα πολυσελιδο γραμμα απο τη Γαλατεια μου, κι υποσχομαι πως αν συτο συμβει, θα σας κοινοποιησω συντομα τα συναισθηματα που θα μου χαρισει μια τετοια γενναιοδωρη επιστολη!

@ Madame_Bovary

Αγαπητη κυρια Μποβαρυ,

Ειναι προφανες πως κι εγω το ευχομαι ολοψυχα! Αυτο που με "ανησυχει" ειναι το περιεχομενο μιας τετοιας επιστολης! Να ξερεις οτι η μικρη μου Γαλατεια δε "χαριζεται" σε κανεναν, επομενως θα μου γραψει ο,τι εχει να μου πει, ασχετως αν αυτο ευχαριστησει τα διψασμενα για ευχαριστα νεα αυτια μου!

@ dr.Seeng

Γιατρε μου,

Επ' ουδενι δεν εχω σκοπο να κλεισω το μπλογκ!

Αυτο τα σταδιο τα περασα λιγο πριν τα Χριστουγεννα μα το ξεπερασα αμεσως μετα!

ΝΑ ξερεις οτι πριν απο ενα τεταρτο, ελαβα ενα sms απο τη Fosrthnet, οτι θα εχω επιτελους τη νεα μου συνδεση στις 2/6/2008 (μετα απο δυο μηνες !!!) οποτε και σκοπευω να ειμαι πιο τακτικος στην επιστολογραφια μου και στις επισκεψεις μου στο ιατρειο σας!

@ Vanessa

Αξιοτιμη Βανεσσα,

Σας αποκαλω ετσι μιας κι η εξομολογηση σας αποψε σας κατεστησε αξια μιας τετοιας προσφωνησεως!!!

Στεναχωρηθηκα που δεν ειχα το χρονο να σας απαντησω στο προηγουμενο σχολιο σας, μιας κι ηταν το πρωτο που μου χαρισατε!!!

Λοιπον, ειλικρινα θα ηθελα να ηξερα περισσοτερα γιαυτη την ιστορια σας, μιας και δεν πιστευω οτι δεν εχει κανει τον κυκλο της!

ΝΑ ξερετε οτι ποτε δεν ειναι αργα να παραδεχτειτε τη μεταμελεια σας στον "Πυγμαλιωνα" του παρελθοντος σας!

Αλλωστε παντα λεω οτι δε θα φυγω απο αυτη τη ζωη αν δε εχω πει σε ολους οσους αγαπησα οσα δεν εχω πει ακομη!

Στη Γαλατεια μου να ξερατε ποοοσα ακομη δεν εχω πει!

Λοιπον περιμενω μειλ σας στη διευθυνση μου

pygmaliwn-galateia@hotmail.com

Μετα τιμης,

Πυγμαλιων

Noname είπε...

Αγαπημένε μου, Πυγμαλίωνα
Τολμώ να σε αποκαλώ έτσι μιας και κάθε σου αναρτηση μου ξυπνά αγαπημένες μνήμες και ξεχασμένα συναισθήματα.Πίστεψέ με, η ιστορία αυτή έχει κάνει τον κύκλο της,ο Πυγμαλίωνας και η Γαλάτεια έχουν βρεθεί και για τους δυο πια ύστερα από χρόνια επίπονης αναζήτησης.Επίσης έχω ήδη παραδεχτεί την μεταμέλεια μου- χρειάστηκε αρκετό θάρρος θα έλεγα - και μπορώ πλέον να λέω ότι έχω αποκτήσει έναν καλό και πιστό φίλο όσο παράξενο και αν ακούγεται.Αυτη η γλυκόπικρη ανάμνηση έχει μετατραπεί σε κάτι πιο ουσιαστικό που θα φυλάω ως κόρην οφθαλμού.Δεν ξέρω πως ακούγεται αυτό ίσως θα έλεγε κάποιος ότι δεν γίνεται τέτοιες ιστορίες να έχουν ένα τέτοιο αποτέλεσμα όμως έπρεπε να εξελιχθεί σε κάτι καλό με κάποιον τρόπο και να μην πονάει κάθε φορά που έρχεται στο μυαλό.Αυτό είναι το αποτέλεσμα της δικής μου ιστορίας.Σε εσένα όμως εύχομαι και πάλι διαφορετικό αποτέλεσμα από ετεροχρονισμένες εξομολογήσεις και φιλικούς συμβιβασμούς.Εξάλλου το περιεχόμενο των επιστολών σου μαρτυρά ότι η ψυχούλα σου δεν συμβιβάζεται έτσι.
Γαλάτεια, άνοιξε τις γρίλιες της ψυχής σου για να δεις το φως που παλεύει να μπει μέσα, κάνε το πριν δύσει ο ήλιος γιατί τότε το μόνο που θα δεις είναι ένα ρομαντικό, όμορφο μα θλιμμένο ηλιοβασίλεμα.