Ανθρωπων εργα...

Μικρη μου Γαλατεια,

Σημερα μην εχοντας χρονο να σου γραψω μια πληρη επιστολη, θα αρκεστω (ελπιζοντας πως θα κανεις κι εσυ το ιδιο) να σου στειλω ενα τραγουδι αγαπημενο, που εψαχνα καιρο στην συγκεκριμενη διασκευη! Ηταν Γεναρηςτου 2005 αν δεν απατωμαι, οταν εγινε μια μεγαλη συναυλια, τα εσοδα της οποιας θα στελνονταν στους πληγεντες απο το πρωτοφανες τσουναμι που επληξε πολλες παραθαλασσιες περιοχες της Ασιας.

Εκεινο λοιπον τα βραδυ, μαζευτηκαν παμπολοι ελληνες τραγουδιστες, κι ενωνοντας τις φωνες του, διχως ανταγωνισμους και εριδες, μας χαρισαν μια υπεροχη συναυλια, με καποια απο τα καλλιτερα κομματια τους. Δυστυχως δεν μπορεσα να παρευρεθω στην Αθηνα, οποτε αρκεστηκα να τη παρακολουθησω απο την τηλεοραση.

Βεβαια δεν μπορω να πω πως ηταν ολα της απολυτου αρεσκειας μου, ουτε οτι θα επελεγα να παω να ακουσω εκ του συνεγγυς καποιους απο αυτους. Ενας απο αυτους που δε θα ακουγα, ειναι ο Σταματης Κραουνακης. Οχι πως δεν αναγνωριζω το ταλεντο του πρωτιστως ως δημιουργου και δευτερευοντως ως τραγουδιστη. Απλα κατι δεν μου "κολλαει" με τον Κραουνακη, ακομη κι ως ανθρωπο.

Ετσι λοιπον θυμαμαι λες κι ηταν χτες το βραδυ, οτι ακουγα τον λατρεμενο μου Μανωλη Λιδακη, να μου χαριζει το "Παλι-παλι" σε μια εκπληκτικη λαιβ ερμηνεια και μια τελεια μουσικη υποστηριξη σε ενα γρηγορο τραγουδι, που ακουω, καθε μα καθε φορα οταν μπαινω στο αμαξι κι αποφασιζω να ερθω να σε βρω, οταν ο παρουσιαστης ενημερωνε οτι θα ακολουθουσε ο Σταματης Κραουνακης κι η Σπειρα - Σπειρα. Καπου αρχισα να περιφερομαι στο χωρο, μαλλον κατευθυνομενος στην καβα να φρεσκαρω το ποτο μου, οταν ακουσα αμεσως την εναρξη του τραγουδιου!

Εμεινα αφωνος να ακουω χωρις να σκεφτομαι τιποτα! Καμια σκεψη, κι οσο αδειαζε το μυαλο μου απο τα παντα, γεμιζε η καρδια μου απο εσενα και τα ματια μου απο δακρυα που αναβλυζαν αρτεσιανα απο τα βαθη του ειναι μου!

Ε, λοιπον απο εκεινη τη μερα βαλθηκα να αγορασω το cd με την ηχογραφηση της συναυλιας αυτης μονο και μονο για αυτη την εμπειρια βιωσα, χαρη στην ερμηνεια αυτη ενος τραγουδιου της Λινας νικολακοπουλου, που πρωτο-ερμηνευσε η Αλκιστις Πρωτοψαλτη. Μα πιστεψε με πως η αδιακοπη απογοητευση απο την ακαρπη ανιχνευση αυτου του cd εφτασε στα υψη, οταν εμαθα οτι τελικα δε θα εβγαινε ποτε στην αγορα!

Απο τοτε βαλθηκα να κρατησω στης μνημης μου τα τεφτερια, ασβεστη την αναμνηση αυτης της ερμηνειας! Ωσπου προσφατα ψαχνοντας σε μια παλια χαρτοκουτα, βρηκα μερικα cd και περιοδικα! Ενα απο αυτα ηταν το δευτερο (και δυστυχως τελευταιο!) τευχος του περιοδικου Octava που ειχε κυκλοφορησει τον Νοεμβριο του 2005 και ειχα ακομη αυτο και το πρωτο στη ζελατινα τους, λες και ηξερα την τυχη του, κι ειχα αποφασισει να αυξησω τη συλλεκτικη του αξια, κρατωντας το ανεπαφο απο του χρονου τα "χαδια".

Και σαν να κεραυνοβοληθηκα ταυτοχρονα απο μια ντουζινα κεραυνους, ελαμψα απο την επιφοιτηση και την υπονοια οτι ισως στο cd που εδινε δωρο, και τα περιοχομενα του οποιου μου ηταν αγνωστα , αφου ηταν στην πισω πλευρα του, να υπηρχε αυτο που εψαχνα τοοοσο καιρο! Κι ετσι ηταν! Η χαρα μου ηταν ανελπιστα μεγαλη , αφου παντα νομιζα οτι ο ανθρωπος παυει να βιωνει τη χαρα στο μεγαλειο που ειχε την τυχη οταν ητανε παιδι, οταν φερ' ειπειν του εδιναν του χριστουγεννιατικο του δωρο!

Ετσι πλεον εχω στα χερια μου, εναν μικρο θησαυρο, που δεν εχει να κανει ακριβως με αυτο το τραγουδι, μα για τα ριγη που χαριζει απλοχερα στην ραχοκοκκαλια μου, καθε φορα που τ' ακουω! Κι αυτο γιατι με πλημμυριζει απο ΕΣΕΝΑ μικρη μου Γαλατεια! Και το κανει καθε φορα με την ιδια ενταση! Κι αν θες να το νιωσεις οπως κι οσο εγω, απλα ακουσε το οσες φορες χρειαστει για να πειστεις, οπως κανω κι εγω γραφοντας σου επι τοση ωρα τωρα, ακουγοντας το στο repeat μα και στη διαπασον!

Ισως ετσι μαλιστα να παρεις τις αποφασεις που ψαχνεις για να προχωρησεις στη ζωη κι ουχι να οπισθοχωρησεις ολοταχως προς το ρεμα που μολις περασες με τοσες προσπαθειες! Βεβαια θα μου πεις, κι οχι αδικα, οτι μπροστα σου βρισκεται ενας τρομακτικου βαθους γκρεμος...

ΕΓΩ!

O Πυγμαλιωνας σου.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ

ΣΠΕΙΡΑ - ΣΠΕΙΡΑ

"ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΡΓΑ"


Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό.
Λες και πέφτουμε σε τοίχους μ' εκατό.
Έτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό
του νου τη βέργα.

Λες και η στάθμη της αγάπης πάει να βρει
πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί.
Πώς κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί
γι' ανθρώπων έργα.

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα.

Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
λες και βγήκε τ' ασανσέρ σ' ένα κελί
που ένας το βλέπε το φως γι' ανατολή
κι άλλος για δύση.

Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
του ανθρώπου η φύση.



Πατα το PLAY και δυναμωσε τα ηχεια!!!

Υ.Γ. Μικρη μου σου στελνω επισης και την αυθεντικη ερμηνεια του ιδιου τραγουδιου, απο την Αλκιστη Πρωτοψαλτη, που περιλαμβανετε στον ομωνυμο δισκο, μετα απο προτροπη της rip1708.

boomp3.com

boomp3.com