"Σιωπηλη" επιστολη...

Μικρη μου Γαλατεια,


Σημερα ολη μερα ειχα την ακατανικητη επιθυμια (ορμη μαλλον) να σου γραψω! Κι αυτο το οφειλα σε ενα τραγουδι, που ακουσα μετα απο πολυ καιρο, στην Ερα-2. Ενα τραγουδι, που ουσιαστικα ειναι ενα μελοποιημενο ποιημα της συντοπιτισσας μου Μαριας Πολυδουρη. Ομως οταν επεχειρησα να το "ανεβασω" στο www.boomp3.com , οπου και φιλοξενω και τις υπολοιπες μουσικες μου επιλογες, απετυχα παταγωδως! Κι οχι επειδη εφταιγα εγω, μα επειδη κατι συμβαινει με το συγκεκριμενο site! Ισως να το εκλεισαν, με καποια προφαση περι προστασιας της πνευματικης ιδιοκτησιας. Δεν ξερω.. Αυτο που ξερω μονο, ειναι οτι τελικα αποφασισα να σου στειλω αυτη την επιστολη ασυνοδευτη απο το τραγουδι, που αποτελεσε την κινητηριο δυναμη, που με ωθησε να σου γραψω ξανα μετα απο τοσες μερες.


Ειμαι σιγουρος οτι ηδη εισαι ανυπομονη να μαθεις ποιο ειναι αυτο το τραγουδι. Προς το παρον θα πρεπει να αρκεστεις να μαθεις πως αυτο που διαγνωσα στους στιχους του απο εσενα, βρισκεται καλα κρυμμενο στη δευτερη του στροφη. Εκει λοιπoν μικρη μου διεκρινα φευγαλεα, ακουγοντας το τραγουδι, αυτο που χρονια τωρα λεω σαν ισως το μονο κι απολυτο μοτο, πως η μονη αληθινη αντανακλαση του εαυτου μας βρισκεται στα ματια αυτων που μας αγαπουν.


Και ναι, μια κι ειμαι σιγουρος πως ηδη εχεις κρυφοκοιταξει παρακατω, να δεις τον τιτλο του τραγουδιου, ειναι το "Δεν τραγουδω παρα γιατι μ ' αγαπησες" σε μουσικη του Δημητρη Παπαδημητριου, που περιλαμβανεται σε εναν απο τους πιο αγαπημενους μου δισκους, τα "Τραγουδια για τους μηνες".


Kαι ναι, ακομη θυμαμαι, λες κι ηταν χτες, οταν ενα βραδυ, οπου εγω ειχα σχεδον τελειωσει ενα μπουκαλι πενταστερο κονιακ, κι εσυ ειχες ηδη περασει στο δευτερο μιας καταξανθης και δροσερης σαν κι εσενα κεφαλονιτικης Ρομπολας, αποφασισες να μου χαρισεις μετα απο χροοονια, το δικο σου μερος μιας κοινης, τροπον τινα, αναμνησης. Και αδυνατω να την χαρακτηρισω ξεκαθαρα κοινη, μιας και μεχρι την εκμυστηρευση σου, ειχα μια λειψη κι ως εκ τουτου ημιτελη αναμνηση.

Θυμαμουν ανεκαθεν κι εγω το λυγερο κι αναλαφρο σου βαδισμα, που σε εκανε να μοιαζεις στα ματια μου σαν φυλλο που αποχωριστηκε τους μυριους ομοιους απο ενα δεντρο της Εδεμ, μα αρνιοταν να δεχτει αναντιρρητα την βαναυση επιδραση της γηινης βαρυτητας επανω του, κι ετσι αγκαλιαζε σφιχτα καθ' αερακι που εβρισκε στο περασμα του! Ετσι τα ποδια σου εμοιαζαν να αιωρουνται μερικα χιλιοστα του μετρου, πανω απο το δαπεδο, κι αυτο εκανε ακομη πιο ευκολο το λικνισμα της μεσογειακης σου σιλουετας, που θα εκανε τη Μαγια να φανταζει αδιαφορη στο ματια του Γκογια.


Εσυ ομως θυμοσουν οοολα αυτα τα χρονια, μια δικη σου εκδοχη μιας τυχαιας συναντησης μας καπου σε μια πλατεια. Εκει λοιπον σ' ειδα να κατηφοριζεις προς το μερος μου, κι ετσι η αποσταση που μας χωριζε, μου εδωσε την ανεση χρονου να σε χορτσω και να προλαβω να ψελισω καποια φιλοφρονηση για το περπατημα σου. Ειμαι σιγουρος, χωρις να θυμαμαι την συγκεκριμενη αυτη συναντηση μας, πως δεν ημουν απολυτα ειλικρινης μζι σου, μιας κι ακομη και μεχρι σημερα, δεν σου εχω εκμυστηρευτει την απολυτη ερωτικη αναστατωση που παντα βιωνα στη θεα της χορευτικης σου περπατησιας!


Μαλιστα, θα σου εκμυστηρευτω τωρα, κατι που ισως μολις να συνειδητοποιησα!!! Ειχα καποτε μια κοπελα, καπου ενδιαμεσα στα κενα της σχεσης μας, οπου παντα μα παντα "εξεγειρομουν" μονο και μονο με το βαδισμα της , που τωρα αναλογιζομενος, συνειδητοποιω οτι δεν υπηρξε παρα ενα κακεκτυπο του χορογραφημενου βηματισμου σου!

Για να μην μακρυγορω ομως, και πολλω δε μαλλον, για μια "αλλη", οταν μου ελεγες αυτη την ιστορια, εχοντας φωλιασει στην αγκαλια μου, δινοντας μου την ευκαιρια να οσμηζομαι βαριανασαινοντας το αρωμα σου, συνεχισες ψελιζοντας διστακτικα και τι ειχε προηγηθει μερικα μονο λεπτα! Μερικα μετρα μονο πιο πανω, κατεβαινοντας την πλατεια, επιδεικνυοντας με σιγουρια, οσα ο θεος σε προικισε απλοχερα, "επεσες" επανω σε μια παρεα Ευελπιδων, που ειχαν εξοδο στην πολη. Κι αδιαφορα τους αναγκασες να ανοιξουν πιο διαπλατα κι απο οσα αν θα περνουσε ενα αυτοκινητο αναμεσα τους, και να κρυφακουσεις να σχολιαζουν κοσμια αυτο ακριβως το θεικο σου χαρακτηριστικο γνωρισμα, που μονο μερικα λεπτα μετα, εγω θα τολμουσα να εκθειασω... την κυματιστη σου κινηση!!!


Ο Πυγμαλιωνας σου.


Υ.Γ. Θα ηθελα να ζητησω κατανοηση απο τους λαθραναγνωστες μας, που δεν προλαβαινω να ανταποδωσω την τιμη να απαντησω στα σχολια τους, και να τους προτρεψω να το αντιπαρελθουν, αφηνοντας ακομη περισσοτερα!

"ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΠΑΡΑ ΓΙΑΤΙ Μ'ΑΓΑΠΗΣΕΣ"

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ


Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες
σε περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες.


Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο
κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.


Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάει
είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο
να παίζει, να πονάει,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.


Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε
γι' αυτό έμειν' ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Μόνο γιατί σε σεναν άρεσε.


Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα
γι' αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.


Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.